مطالعه میزان شیوع تخم توکسوکاراها در پارک‌های عمومی شهر تبریز، مرکز استان آذربایجان شرقی، ایران
الموضوعات :
یعقوب قره داغی
1
,
سیدعلی شبستری اصل
2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، گروه پاتوبیولوژی، تبریز، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، تبریز، ایران
تاريخ الإرسال : 01 الثلاثاء , شعبان, 1431
تاريخ التأكيد : 12 الثلاثاء , ربيع الأول, 1432
تاريخ الإصدار : 28 الإثنين , ربيع الأول, 1433
الکلمات المفتاحية:
تبریز,
تخم توکسوکاراها,
خاک پارک‌ها,
سگ,
ملخص المقالة :
این مطالعه جهت تعیین میزان شیوع تخم گونه هایتوکسوکارا در پارک های عمومی شهر تبریز انجام گرفت. نمونه های خاک از 4-3 قسمت مختلف در مجموع 75 پارک عمومی شهر تبریز از مهر ماه سال 1387 تا مهرماه سال 1388 جمع آوری شدند و بعد از شناورسازی در آزمایشگاه، نمونه ها با میکروسکوپ نوری تشخیص داده می شدند. تخم گونه هایتوکسوکارا در 28 نمونه از مجموع 300 نمونه اخذ شده از 75 پارک عمومی پیدا شدند (3/9 درصد). تعداد تخمی که در هر میدان میکروسکوپی دیده می شد، بین 7-1 عدد متغیر بود. پایین بودن میزان آلودگی به تخم گونه های توکسوکارا در پارک های تبریز در مقایسه با سایر شهرهای جهان ممکن است ناشی از پایین بودن جمعیت سگ ها و همچنین اختلافات فرهنگی شهر تبریز با سایر شهرهای جهان از نظر وجود تفاوت هائی در چگونگی نگه داری و تغذیه این حیوانات باشد.
المصادر:
Beaver, P.C., snyder, H. and carrea, G. 1952. chronic eosinophilia due to visceral larva migrans. Report of three cases. Pediatr.; 9:7-19.
Gillespie, SH. 1987. A review: human toxocariasis. J appl Bacteriol.;63:473-9.
Gillespie, SH. 1993. The spectrum of ocular toxocariasis. Eye.;7:415-18
Magnaval, JF., Glickman, LT., dorchies, p. and morassin, B. 2001. highlights of human toxocariasis. Korean J parasitol.;39:1-11.
Chieffi, PP., ueda, M. and Camargo, ED. 1990. Visceral larva migrans: a seroepidemio logical survery in five municipalities of sao Paulo state, Brazil. Rev Inst Med trop sao paula. 32:204-210.
Moreira-silva, SF., leao, ME., Mendoca, HF. and Pereira, FE. 1998. Prevalence of anti Toxocara antibodies in a random sample of patients at a childrens hospital in Vitoria, Espirito santo, Brazil. Rev Inst med trop sao Paulo. 40:259-261.
Chieffi, PP., ueda, M. and camrago ED. 1988. Contacto domiciliar e professional com cases como fator de risco para infeccao humana por larvas de Toxocara. Rev inst med trop sao Paulo.;30:379-382.
Overgaauw, PA. 1997. Aspects of Toxocara epidemiology: human toxocraosis. Crit Rev Microbiol. 32:215-231.
Eslami, A. 1997. veterinary helminthology vol3. University of Tehran;.
Chieffi, PP. 1976. muller EE. Prevalencia de parasitismo por Toxocara canis em caes e presence de ovos de toxocara sp no solo de localidades publicas da zona urbana do municipio de Londrina, estado do parana,brasil. Rev saude publica. 10:367-372.
Ruiz de ybanes MR, Garijo, MM., Alonso FD. 2001. Prevalence and viability of eggs of Toxocara spp. And Toxascaris leonina in public parks in eastern spain. J Helminthol.;75:169-73.
Woodruff, AW. 1975. Toxocara canis and other nematodes transmitted from dogs to man. British Vet J. 131:627-632.
Abe, N. and Yasukawa, A. 1997. prevalence of Toxocara spp. Eggs in sandpits of parks in Osaka city, Japan, with notes on the prevention of egg contamination by fence construction. J vet med sci. 59:79-80.
Eslami, A. 1996. Recovery of cestode eggs from the village courtyard soil in iran, J vet parasitol. 10:95-96.
Overgaauw, PA. 1997. Aspects of Toxocara epidemiology :human toxocariasis. Crit rev microbiol. 23:215-231.
Gurel, FS., Ertug S. and Okay, p. 2005. Prevalence of Toxocara spp. Eggs in public parks of the city of aydin, turkey. T parazitol derg. 29:177-179.
Holland, C., O’Connor, P., taylor, MR., Hughes, G., Girdwood, RW. and smith, h. 1991. families, parks, gardens and toxocariasis. Scand J infect dis. 23:225-231.
Dumenigo, B., Galvez, D. 1995. soil contamination in ciudad de la Habana province with Toxocara canis eggs. Rev cubana Medtrop. 47:178-180.
Mahdi, Nk, ali Ha. 1993. Toxocara eggs in the soil of public places and schools in basrah, Iraq. Ann trop Med parasitol. 87:201-205.
Horn, k, schnieder, T. and stoye, M. 1990. contamination of public children’s laygrounds in hannover with helminth eggs. Dtsch Tierarztl Wochenschr. 97:124-5.
Abo-shehada, MN. 1989. Prevalence of toxocara ova in some schools and public grounds in northern and central Jordan. Ann Trop Med parasitol. 83:73-75.
Ludlam, Ke., platt, TR. 1989. The relationship of park maintenance and accessibility to dogs to the presence of Toxocara spp ova in the soil. Am j pub health. 79:633-634.
Paul, aj, todd KS, jr., Dipietro j. 1988. environmental contamination by eggs of Toxocara species. Vet parasitol. 26:339-342.
Duwel, D. 1984. the prevalence of Toxocara eggs in the sand in children’s play grounds in Farnkfurt/m.ann Trop med parasitol. 78:633-636.
Dada, BJO. and Lindquist, WD. 1979. Prevalence of Toxocara spp. Eggs in some public grounds and highway rest areas in Kansas. J helminthol.;53:145-146.
Motazedian, H., Mehrabani, D., tabatabaee, SH., pakniat, A. and Tavalali, M. 2006. prevalence of helminth ova in soil samples from public places in shiraz east mediterr health J.;12:562-5.
Eslami, A. and mohebali, M. 1988. parasitisme des chens de bergers et implication en santé public en iran. Bull pathexot. 81:94-96.
Mirzyans, A. 1971. incidence of gastrointestinal helminthes of domestic cats in Tehran area of iran. J parasitol. 75:1296.
Mirzayans, A. 1972. eslami A, anwar M, sajar M. Gastrointestinal parasite of dogs in iran. Trop. Anim. Health prod. 4:35-60.
Rokni, MB, massoud, GH. and Mowlawi, Gh. 2000. Report of 10 case of visceral larva migrans in iran. Iranian j publ health. 29:61-66.
Sadjjadi, SM., khosravi, M., mehrabani, D. and Oryan, A. 2000. seroprevalence of Toxocara infection in school children in shiraz, southern iran. J trop pediatr. 46:327-30.
Fallah, M. and azimi, A. 2007. Taherkhani. Seroperevalence of toxocariasis in children aged 1-9 years in western Islamic republic of iran. East med health j. 13:1073-1077.
