بررسی میزان شیوع سرولوژیک توکسوپلاسموزیس در گوسفندان و بزهای شهرستان تبریز به روش الایزا

الموضوعات :

حسین هاشم زاده فرهنگ ¹ (گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)
نسرین نوذری ² (عضو هیئت علمی سازمان دامپزشکی کشور)
فرید موذنی ³ (دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)

تاريخ الإرسال : 09 الإثنين , شوال, 1430 تاريخ التأكيد : 23 السبت , شوال, 1431 تاريخ الإصدار : 08 السبت , جمادى الثانية, 1431

الکلمات المفتاحية: گوسفند, تبریز, توکسوپلاسما,

ملخص المقالة :

توکسوپلاسموزیس یکی از مهم ترین بیماری های مشترک بین انسان و حیوان بوده و سبب سقط جنین در گوسفند و بزها می گردد. برای تعیین میزان آلودگی کشتارگاهی گوسفند و بزهای شهر تبریز، تعداد 186 نمونه سرم خون تهیه و از نظر وجود آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسما مورد آزمایش الایزا قرار گرفت. نتایج آزمایش سرولوژی نشان داد که آلودگی به انگل توکسوپلاسما گوندای 3/18 درصد بوده که 45/13 درصد آن مربوط به گوسفند و 85/4 درصد آن مربوط به بز می باشد. نتایج نشان دهنده وجود اختلاف معنی دار بین میزان آلودگی گوسفندها و بزهای این منطقه بوده که این امر می تواند نشانگرحساس بودن گوسفند نسبت به بز در ابتلا به این بیماری باشد. بر اساس نتایج به دست آمده جنس ماده آلودگی بیشتری نسبت به جنس نر داشته و میزان آلودگی گوسفندهای نر 5/12% و گوسفندهای ماده 8/25% بود. از لحاظ آماری اختلاف بین جنس نر و ماده در گوسفند از لحاظ ابتلا به بیماری معنی دار بود. در بزها میزان آلودگی در جنس نر 1/9% و بزهای ماده 8/10% بود. اختلاف معنی داری از لحاظ ابتلا به بیماری بین جنس نر و ماده در بزها مشاهده نشد.

المصادر:

1. آسمار، م.، کریمی، ی. و پورمنصور، م. 1369. توکسوپلاسموز، تولارمی و لیستریوز. انتشارات انستیتو پاستور ایران، صفحات: 84-9.


2. آسمار، م. و امیرخانی، ع. 1369. سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسموز در ایران. خلاصة مقالات اولین کنگرة بیماری­های انگلی در ایران. دانشگاه علوم پزشکی گیلان، صفحه: 48.


3. افخمی روحانی، ع. 1369. تعیین عیار آنتی بادی توکسوپلاسما گوندیی در گوسفندان منطقه شهرری، ورامین و تهران. پایاننامه برای دریافت دکتری دامپزشکی از دانشگاه تهران،‌ شمارة پایان نامه: 1892.


4. حقوقی راد،‌ ن. و صدر بزاز، ع.ر. 1372. توکسوپلاسموز در گوسفندان منطقة اهواز و میش­های خوزستان. خلاصة مقالات دومین کنگره ملی بیماری­های قابل انتقال بین انسان و حیوان (زئونوزها)،‌ سازمان دامپزشکی کشور، معاونت پژوهشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دانشگاه تبریز، صفحات: 181-180.


5. خفیظی، ع. 1369. بررسی سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسموز در بیماران معرفی شده به دانشکده بهداشت و مؤسسه تحقیقات بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تهران. خلاصه مقالات اولین کنگره بیماری­های انگلی در ایران، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، صفحه: 44


6. ذوقی، ا. 1368. زئونوزها و بیماری­های قابل انتقال مشترک انسان و حیوان (ترجمه)، چاپ اول، واحد انتشارات بخش فرهنگی دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی، صفحات: 683-672.


7. رزمی، غ.ر. 1374. بررسی سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسموزیس و اهمیت آن در سقط جنین و مرده­زایی در گوسفندان استان مازندران با روش­های D.A.، I.F.A.T. و D.T.، پایان نامه جهت دریافت درجه دکترای تخصصی انگل شناسی از دانشگاه تهران، شماره ثبت: 18.


8. صائبی، ا. 1369. بیماری­های انگلی در ایران، بیماری­های تک­یاخته­ای. سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، صفحات: 245-231.


9. Ghazaei, C. 2005. Serologic survey of antibodies to Toxoplasma gondii in Ardabil, Iran. The Journal of applied research in veterinary medicine. 3(1):44-47.


10. Sevgili, M. and Babur, C. 2005. Determination of seropositivity for Toxoplasma gondii in sheep in Sanliurfa province. Turk. J. Vet. Anim. Sci. 29:107-111.


11. Torrey, E.F. and Yolken, R.H. 2003. Toxoplasma gondii and Schizophrenia emergency infected disease. 9(11):1375-1380.