بررسی مقایسهای اثر پریبیوتیک، آنتیبیوتیک محرک رشد، پروبیوتیک، دیواره سلولی مخمر و اسیدفایر بر عملکرد جوجههای گوشتی
الموضوعات :
افشین ذاکری
1
,
مهدی تقی نژاد رودبنه
2
,
آیدین آیدین عزیز پور
3
,
وحید حاجی آبالو
4
1 - بخش طیور، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
2 - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، اردبیل، ایران
4 - رزیدنت بیماریهای طیور دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: پروبیوتیک, دیواره سلولی مخمر, پریبیوتیک, آنتیبیوتیک محرک رشد, اسیدفایر,
ملخص المقالة :
در این مطالعه، 600 عدد جوجه یک روزه سویه Cobb 500 به شش گروه A، B،C،D ،E وF (هر گروه در قالب چهار تکرار 25 قطعه ای در شش قفس جداگانه) تقسیمبندی شدند. از ابتدا تا پایان دورة پرورشی، به جیره غذایی پایه گروه B آنتی بیوتیک محرک رشد به میزان g/ton 100، به گروه C پروبیوتیک با دز میانگین g/ton 100، به گروه D اسید فایر با دز g/ton 800، به گروهE پری بیوتیک با دز kg/ton1 و به گروه F دیواره سلولی مخمر با دز kg/ton4 افزوده شد، در حالی که جیره غذایی گروه A فاقد هرگونه مادة محرک رشد بود. جهت مطالعه پارامترهای تولیدی از جمله افزایش وزن، مرگ و میر، مقدار دان مصرفی، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و فاکتور تولیدی اروپا (EEF) از هر گروه 100 قطعه جوجه هر هفته انتخاب و فاکتورهای تولیدی مورد نظر محاسبه گردید. در سه نوبت و در هر نوبت از هر گروه، تعداد 20 قطعه جوجه به صورت تصادفی انتخاب گردیده و خون گیری (یک روز قبل، 7 و 14 روز بعد از اولین واکسن B1 نیوکاسل) جهت انجام تست HIانجام گرفت. نتایج به دست آمده توسط آزمون های آماری نشان داد که استفاده از مواد محرک رشد طبیعی نه تنها باعث افزایش میزان ایمنی هومورال می شوند، بلکه فاکتور های تولیدی را نیز بهبود می بخشند (05/0p <).