بررسی آلودگی توکسوپلاسما گوندای در شتران استان یزد با واکنش زنجیره‌ای پلیمراز
الموضوعات :
علیرضا سازمند
1
,
موسی توسلی
2
,
بیژن اسمعیل نژاد
3
,
زهرا اسداللهی
4
,
علی کاظم نیا
5
,
سیدحسین حکمتی مقدم
6
1 - مربی، گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور یزد، یزد، ایران.
2 - استاد، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
3 - استادیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
4 - دانشجوی دکتری، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
5 - تکنسین آزمایشگاه، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
6 - استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران.
تاريخ الإرسال : 21 الثلاثاء , صفر, 1435
تاريخ التأكيد : 26 الثلاثاء , شعبان, 1435
تاريخ الإصدار : 23 الخميس , رجب, 1435
الکلمات المفتاحية:
ایران,
توکسوپلاسما گوندای,
شتر,
واکنش زنجیره‌ای پلیمراز,
ملخص المقالة :
تک یاخته توکسوپلاسما گوندای یکی از مهمترین عوامل بیماری های مشترک بین انسان و حیوانات است. لذا در مطالعه ی مقدماتی حاضر به منظور بررسی آلودگی به این انگل، 50 شتر یک کوهانه ی نر و ماده در سنین مختلف که توسط دامداران منطقه یزد نگه داری می شدند مورد آزمایش قرار گرفتند. همه نمونه های خونی با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از ژن 1Bبررسی شدند. نتایج نشان داد که در هیچ یک از شتران بررسی شده توسط روشPCR آلودگی خونی با توکسوپلاسما گوندای وجود نداشت. مطالعه آزمایشگاهی حاضر اولین تلاش در بررسی آلودگی شترهای ایران به توکسوپلاسما گوندای به روش PCRمی باشد. انجام تحقیقات بیشتر در دیگر نواحی کشور در فهم اهمیت بیماری لازم به نظر می رسد. همچنین آلودگی تجربی شترها جهت بررسی سیر بیماری پیشنهاد می شود.
المصادر:
توسلی، م.، طباطبایی، م.، جوادی، ش.، کاظم نیا، ع. و مردانی، ک. (1388). بررسی آلودگی به توکسوپلاسما گوندئی در حیوانات مختلف در شهرستان ارومیه به روش PCR و بررسی اختلاف ژنتیکی از طریق RFLP. نشریه دامپزشکی (پژوهش و سازندگی)، شماره 85، صفحات: 66-61.
Cook, A.J., Gilbert, R.E., Buffolano, W., Zufferey, J., Petersen, E., Jenum, P.A., et al. (2000). Sources of Toxoplasma infection in pregnant women: European multicentre case–control study. European Research Network on Congenital Toxoplasmosis, British Medical Journal, 321(7254): 142-147.
Fuentes, I., Rodriguez, M., Domingo, C.J., del Castillo, F., Juncosa, T., and Alvar, J. (1996). Urine sample used for congenital toxoplasmosis diagnosis by PCR. Journal of Clinical Microbiology, 34(10): 2368-2371.
Ghorbani, M., Edrissian, G.H. and Assad, N. (1978). Serological survey of toxoplasmosis in northern part of Iran, using indirect fluorescent antibody technique. Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene, 72(4): 369-371.
James, G.S., Sintchenko, V.G., Dickeson, D.J., and Gilbert, G.L. (1996). Comparison of cell culture, mouse inoculation, and PCR for detection of Toxoplasma gondii: effects of storage conditions on sensitivity. Journal of Clinical Microbiology, 34(6): 1572-1575.
Hagemoser, W.A., Dubey, J.P. and Thompson, J.R. (1990). Acute toxoplasmosis in a camel. Journal of the American Veterinary Medical Association, 196(2): 347.
Hamidinejat, H., Ghorbanpour, M., Rasooli, A., Nouri, M., Hekmatimoghaddam, S., Namavari, M., et al. (2013). Occurrence of Anti – Toxoplasma gondii and Neospora caninum antibodies in camels (Camelus dromedaries) in center of Iran. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 37(3): 277-281.
Hashemi-Fesharki, R. (1996). Seroprevalence of Toxoplasma gondii in cattle, sheep and goats in Iran. Veterinary Parasitology, 61(1-2): 1-3.
Hilali, M., Fatani, A. and Al-Atiya, S. (1995). Isolation of tissue cysts of Toxoplasma, Isospora, Hammondia and Sarcocystis from camel (Camelus dromedarius) meat in Saudi Arabia. Veterinary Parasitology, 58(4): 353-356.
Hilali, M., Romand, S., Thulliez, P., Kwok, O.C. and Dubey, J.P. (1998). Prevalence of Neospora caninum and Toxoplasma gondii antibodies in sera from camels from Egypt. Veterinary Parasitology, 75(2-3): 269-271.
Homan, W.L., Vercammen, M., De Braekeleer, J. and Verschueren, H. (2000). Identification of a 200- to 300-fold repetitive 529 bp DNA fragment in Toxoplasma gondii, and its use for diagnostic and quantitative PCR. International Journal for Parasitology, 30(1): 69-75.
Howe D.K. and Sibeley L.D. (1995). Toxoplasma gondii comprise three clonal lineages: correlation of parasite genotype with human disease. The Journal of Infectious Diseases, 172(6): 1561-1566.
Hussein, M.F., Bakkar, M.N., Basmaeil, S.M. and Gar el Nabi, A.R. (1988). Prevalence of toxoplasmosis in Saudi Arabian camels (Camelus dromedaries). Veterinary Parasitology, 28(1-2): 175-178.
Jones, C.D., Okhravi, N., Adamson, P., Tasker, S. and Lightman, S. (2000). Comparison of PCR detection methods for B1, P30, and 18S rDNA genes of T. gondii in aqueous humor. Investigative Ophthalmology and Visual Science, 41(3): 634-644.
Mead, P.S., Slutsker, L., Dietz, V., McCaig, L.F., Bresee, J.S., Shapiro, C., et al. (1999). Food-related illness and death in the United States. Emerging Infectious Diseases, 5(5): 607-625.
Ministry of Agriculture of I.R. Iran, Office of statistics and information technology (2010). Accessed on 20 December 2013, http://www.maj.ir
Mostafavi, S.N., Ataei, B., Nokhodian, Z., Yaran, M. and Babak, A. (2011). Seroepidemiology of Toxoplasma gondii infection in Isfahan province, central Iran: A population based study. Journal of Research in Medical Sciences, 16(4): 496-501.
OIE Terrestrial Manual (2008). Toxoplasmosis. Chapter 2.9.10., pp. 1284-1293.
Sadrebazzaz, A., Haddadzadeh, H. and Shayan, P. (2006). Seroprevalence of Neospora caninum and Toxoplasma gondii in camels (Camelus dromedarius) in Mashhad, Iran. Parasitology Research, 98: 600-601.
Tavassoli, M., Ghorbanzadehghan, M. and Esmaeilnejad, B. (2013). Detection of Toxoplasma gondii in sheep and goats blood samples by PCR-RFLP in Urmia. Veterinary Research Forum, 4(1): 43-47.
Tenter A.M., Heckerotha A.R. and Weiss L.M. (2000). Toxoplasma gondii: from animals to humans. International Journal for Parasitology, 30(12-13): 1217-1258.
Zia-Ali, N., Fazaeli, A., Khoramizadeh, M., Ajzenberg, D., Dardé, M. and Keshavarz-Valian, H. (2007). Isolation and molecular characterization of Toxoplasma gondii strains from different hosts in Iran. Parasitology Research, 101(1): 111-115.
