بررسی سرواپیدمیولوژی هیداتیدوز در شمالغرب ایران با استفاده از روش ایمنوفلورسنت غیر مستقیم
الموضوعات :احمد نعمت الهی 1 , رسول جمالی 2 , غلامعلی مقدم 3
1 - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2 - گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
3 - روه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
الکلمات المفتاحية: سرواپیدمیولوژی, هیداتیدوز, ایمنوفلورسنت غیر مستقیم,
ملخص المقالة :
این بررسی به منظور مطالعه سرواپیدمیولوژی بیماری کیست هیداتیک در منطقه شمالغرب کشور انجام پذیرفت. در مجموع تعداد852 نمونه خون از افراد ساکن مناطق اطراف شهرستان های سراب، مشکین شهر، مغان و اورمیه اخذ شد و سرم آنها جدا گردید. جهت تهیه آنتی ژن، کبد و ریه های مبتلا به کیست هیداتیک از گوسفندان ذبح شده در کشتارگاه صنعتی تبریز جمع آوری گردید. پروتواسکولکس از کیست هیداتیک جدا و به روش ساندویچ در دیافراگم خرگوش تزریق شد. سپس با دستگاه کرایوکات برش هایی از آن تهیه و بر روی لام تثبت گردید. مقاطع بدست آمده با استفاده از آنتی هیومن گلوبولین نشان دار و رنگ شده با اوانس بلو به روش IFA مورد بررسی قرارگرفت. ابتدا حساسیت و ویژگی این تست بر روی نمونه های سرم 58 بیمار مبتلا به کیست هیداتیک بستری شده در بیمارستان و 70 سرم سالم ارزیابی گردید و حساسیت آن 88% و ویژگی آن 6/98% ارزیابی شد. در طی این بررسی، تیتر بالای یک دهم به عنوان نمونه مثبت تلقی گردید. از بین 852 نفر مورد آزمایش 30 نفر(52/3%) آلوده تشخیص داده شد. میزان آلودگی در جنس مذکر بیشتر از جنس مونث بود. بیشترین میزان آلودگی متعلق به مشکین شهر (5/3%) بود و مقاطع سنی 40-20 سال بیشترین میزان آلودگی را نشان دادند.
اسلامی، ع. (1370): اپیدمیولوژی اکینوکوکوس گرانولوزوس در ایران، سمینار سراسری کیست هیداتیک، لرستان، صفحه:44-37.
2- شفیع زاده، ف. (1370): بررسی وضعیت آلودگی انسان به کیست هیداتیک در استان لرستان، سمینار سراسری کیست هیداتیک، لرستان، صفحه: 13-10.
3- Agosin, M. (1988): Biochemistry and physiology of Echinococus. Bull. Wld. Hlth. Org. 39:115-120.
4- Calvin, M. (1988): Epidemiology of Echinococus. Bull. Wld. Hlth. Org. 39:131-135.
5- Carig, P. and Pawlowski, Z. (2002): Cestode zoonoses: Echinococus and Cysticercosis. IOS press, pp: 1-2.
6- Harold, F., Neva, A. and Brown, W. (1983): Basic Clinical Parasitology, pp: 72, 191-197.
7-Kagan, G.A. (1988): A review of serological test for the diagnosis of hydatic disease. Bull. Wld. Hlth. Org. 39:25-37.
8-Lomheh, F. (1977): Immunofluorescence in the serodiagnosis of human hydatidosis. Acta. Med. Iran. 20(1-2):27-35.
9- Molan, A.L. (1993): Epidemiology hydatidosis in Iraq. J. Med. Sci. 46:29-35.
