بررسی اثر نانوذرات اکسید‌منیزیم بر آسیب بیضه‌ای القاء‌شده توسط واریکوسل در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار

الموضوعات : Veterinary Clinical Pathology

معصومه طلوع قمری ¹ , اکرم عیدی ² , سید پژمان مرتضوی ³ , احمد اصغری ⁴

1 - دانش‌آموخته دکترای تخصصی گروه زیست‌شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استاد گروه زیست‌شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - دانشیار گروه آسیب‌شناسی، دانشکده علوم دامپزشکی تخصصی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - استاد گروه علوم بالینی، دانشکده علوم دامپزشکی تخصصی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 08 الجمعة , جمادى الأولى, 1444 تاريخ التأكيد : 18 الأحد , رمضان, 1444 تاريخ الإصدار : 01 الجمعة , شوال, 1444

الکلمات المفتاحية: اسپرم, واریکوسل, موش‌صحرا, آسیب بیضه, نانوذرات اکسیدمنیزیم,

ملخص المقالة :

واریکوسل اتساع پاتولوژیک شبکه وریدی طناب اسپرماتیک می‌باشد و با ‌توجه به اینکه نانوذرات اکسیدمنیزیم نقش کلیدی در عملکردهای مختلف فیزیولوژیکی دارند، هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی عملکرد تزریق نانوذرات اکسید‌منیزیم بر ویژگی‌های اسپرم تحت‌تأثیر واریکوسل تجربی بود. تعداد 54 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به 9 گروه مساوی، شامل گروه کنترل سالم (حیوانات دست‌نخورده)، گروه شاهد جراحی (حیوانات تحت جراحی شم)، 3 گروه تجربی سالم (حیوانات این گروه ها نانوذرات اکسیدمنیزیم را به‌ترتیب با دوزهای 25/1، 5/2 و 5 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن به مدت 6 هفته از طریق گاواژ دریافت کردند)، گروه کنترل واریکوسل (موش های این گروه با بستن ورید کلیوی تحت القای واریکوسل قرار گرفتند) و 3 گروه تجربی واریکوسل (حیوانات این گروه ها علاوه بر القای واریکوسل، نانوذرات اکسیدمنیزیم را به‌ترتیب با دوزهای 25/1، 5/2 و 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 6 هفته از طریق گاواژ دریافت کردند)، تقسیم شدند.‌ در پایان هفته ششم، شکم حیوانات باز شده و نمونه‌های منی از قسمت دمی اپیدیدیم برای تعیین شاخص‌های غلظت، زنده‌مانی و تحرک اسپرماتوزوئیدها جمع‌آوری گردید و داده‌های حاصله مورد آنالیز آماری قرارگرفت (05/0>p). نتایج نشان داد که نانوذرات اکسیدمنیزیم توانست به‌طور معنی‌داری غلظت، زنده‌مانی، حرکت‌های پیشرونده، متوسط و غیر‌پیشرونده‌ء اسپرم‌ها را در مقایسه با گروه کنترل واریکوسل به‌طور معنی‌دار افزایش دهد (001/0>p) و نیز سبب کاهش معنی‌دار تعداد اسپرم‌های غیرمتحرک در گروه‌های تجربی واریکوسل شود (001/0>p). احتمالاً نانوذرات اکسیدمنیزیم، به‌واسطهء فعالیت آنتی اکسیدانی خود، می توانند باعث کاهش اثرات تخریبی واریکوسل گردند و با بهبود ویژگی‌های اسپرم در طول واریکوسل، در درمان آن مؤثر باشند.