مقایسه تکنیک سینتیگرافی و سیتیاسکن در تشخیص پرکاری تیروئید گربه
الموضوعات :
نگار کریمی
1
,
مهرداد نشاط قراملکی
2
,
محمد ملازم
3
1 - دانشآموخته دکترای حرفهای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2 - استادیار گروه علوم بالینی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
3 - استادیار گروه رادیولوژی و جراحی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: گربه, سینتیگرافی, سیتیاسکن, پرکاری تیروئید,
ملخص المقالة :
پرکاری غده تیروئید یکی از بیماری های رایج در گربه ها می باشد که جهت تأیید دقیق تر آن از روش سینتی گرافی استفاده می شود. اما چون استفاده از سینتی گرافی به علت محدودیت دسترسی به رادیودارو، گاماکمرا و امکان دفع ماده رادیواکتیو بعد از انجام آن محدودیت دارد، لذا هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی امکان تشخیص بیماری مذکور با استفاده از روش سی تی اسکن به عنوان جایگزین و بررسی دقت نتایج حاصله در مقایسه با روش سنتی گرافی بود. بدین منظور از تعداد 19 قلاده گربه مشکوک به بیماری پرکاری تیروئید استفاده شده و از هر یک از آن ها جهت بررسی هورمون های تیروئیدی، خون گیری انجام گرفته و در آزمایشگاه بررسی شد. در ادامه، حیوانات پس از آماده سازی، توسط روش سینتی گرافی بررسی شده و پس از آن به مدت 24 ساعت جهت دفع رادیودارو ایزوله گردیدند. در نهایت غده تیروئید گربه ها توسط روش سیتیاسکن مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصله از آزمایشات، با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. از لحاظ آماری بین نتایج حاصله از آزمایش هورمون های سرمی خون و همچنین پارامترهای مربوط به سیتیاسکن، مانند طول، عرض، ارتفاع، حجم، ناهمگنی و میرایی اشعه، در 2 گروه بیمار و سالم اختلاف معنیداری وجود نداشت (05/0<p)، درصورتی که پارامترهای حاصله از سینتی گرافی گروه های بیمار و سالم گربه ها، مانند نسبت چگالی غده تیروئید به چگالی غدد بزاقی و همچنین چگالی غده تیروئید به ناحیه پس زمینه، از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0>p). یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که امکان تشخیص بیماری پرکاری تیروئید در گربه ها با استفاده از روش سیتیاسکن بهعنوان جایگزین روش سینتی گرافی وجود ندارد.
_||_