ارزیابی شاخص‌های سرمی عملکرد کلیوی در اسب‌های مبتلا به پیروپلاسموزیس
الموضوعات :
پیمان جعفریان
1
(
دانش‌آموخته دکترای حرفه‌ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
)
علی حسن پور
2
(
دانشیار گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
)
تاريخ الإرسال : 17 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1438
تاريخ التأكيد : 14 الأحد , جمادى الأولى, 1440
تاريخ الإصدار : 15 السبت , ربيع الثاني, 1440
الکلمات المفتاحية:
اسب,
شاخص سرمی,
عملکرد کلیوی,
پیروپلاسموزیس,
ملخص المقالة :
این مطالعه به منظور بررسی شاخص‌های سرمی عملکرد کلیوی در اسب‌های مبتلا به پیروپلاسموز و مقایسه آن با دامهای سالم انجام گرفت. 17 رأس اسب مبتلا به پیروپلاسموزیس(شامل 14 رأس نر و 3 رأس ماده) در اسب‌داری های اطراف شهرستان تبریز، بر اساس نشانه‌های بالینی و یافته های آزمایشگاهی شناسایی و نمونه خون از ورید وداج دامهای مذکور اخذ و سرم آن ها جداسازی شد. همچنین از 16 رأس اسب سالم (شامل 13 رأس نر و 3 رأس ماده) نیز با شرایط سنی، تغذیه ای و مدیریتی یکسان نمونه خون تهیه شد. ارزیابی عملکرد کلیوی دام های مورد آزمایش بر اساس سنجش میزان سطح سرمی نیتروژن آمونیاکی، کراتینین، پروتئین‌تام، آلبومین، سدیم و پتاسیم خون مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین سطح سرمی پروتئین تام و آلبومین در اسب‌های مبتلا به پیروپلاسموزیس افزایش غیر معنی‌داری داشت ولی افزایش میانگین سطح سرمی کراتینین و نیتروژن آمونیاکی خون (BUN) در گروه بیمار معنی‌دار بود (به ترتیب 000/0 p= و 001/0 p=). همچنین تفاوت سطح سرمی سدیم و پتاسیم در بین دو گروه معنی‌دار نبود. اختلاف بین میانگین پروتئین‌تام و آلبومین سرمی در گروه بیمار در بین دو جنس نر و ماده معنی‌دار بود (به ترتیب 001/0p= و 012/0p=). همچنین در گروه شاهد، سن تاثیری در تغییرات سرمی پارامترهای مورد سنجش نداشت و در گروه بیمار نیز فقط با افزایش سن، میانگین پروتئین تام سرم افزایش داشت (033/0p=). این مطالعه نشان داد که در اسب‌های مبتلا به بیماری پیروپلاسموز عملکرد کلیه تحت تأثیر قرار می‌گیرد و در درمان بیماری مذکور باید به اصلاح عملکرد کلیه با روش هایی مثل مایع درمانی اهمیت داد.
المصادر:
Al-Saad, K.M. (2009). Acute babesiosis in foals. Journal of Animal and Veterinary Advances, 8(2): 2585-2589.
Aslani, M.R. (2000). A case report of Babesia caballi infection in a foal. Journal of Applied Animal Research, 17(2): 253-256.
Baldani, C.D., Nakaghi, A.C.H. and Machado, R.Z. (2010). Occurrence of Theileria equi in horses raised in the Jaboticabal micro region, Sao Paulo State, Brazil. The Revista Brasileira de Parasitologia Veterinária, 19(4): 228-232.
Bauer, J.E., Asquith, R.L. and Kivipelto, J. (1989). Serum biochemical indicators of liver function in neonatal foals. American Journal of Veterinary Research, 50(12): 2037-2041.
Bose, R., Jorgensen, W.K., Dalgliesh, R.J., Friedhoff, K.T. and de Vos, A.J. (1995). Current state and future trends in the diagnosis of babesiosis. Veterinary Parasitology, 57(1): 61-74.
Burtis, C. and Bruns, D. (2008). Tietz Fundamentals of Clinical Chemistry. 6th ed., Elsevier, pp: 342-386.
Constable, P.D., Hinchcliff, K.W., Done, S.H. and Grunberg, W. (2007). Veterinary Medicine, a text book of the disease of cattle, sheep, pigs and horses. 11th ed., Elsevier Publishing, pp: 1326-1332.
De waal, D.T. (1992). Equine piroplasmosis: a review. British Veterinary Journal, 148(1): 6-14.
Fahmy, B.G.A., Aziz, H.M. and Hala, M. (2010). Biochemical and pathological profiles in streptococci infection in imported horses. Egyptain Journal of Comparative Pathology and Clinical Pathology, 23(1): 127-153.
Garba, U.M., Sackey, A., Agbede, R., Tekdek, L. and Bisalla, M. (2011). Serum urea and creatinine levels in Nigerian local horses naturally infected with Babesia. Pakistan Veterinary Journal, 31(2): 163-165.
Hailat, N.Q., Lafi, S.Q., Al-Darraji, A.M., and A1-Ani, F.K. (1997). Equine babesiosis associated with strenuous exercise: clinical and pathological studies in Jordan. Veterinary Parasitology, 69(1-2): 1-8.
Hassanpour, A., Abdili, D. and Fartashvand, M. (2014). Evaluating serum markers of renal function in horses suffered from strangle. Indian Journal of Fundamental and Applied Life Sciences, 4(3): 65-69.
McCay, H.E., Broder, C. and Lottenberg, R. (1991). Streptokinase produced by C streptococci demonstrated species specificity plasminogen activation. Journal of Infection Disease, 164(3): 515-521.
Mehlhorn, H. and Schein, E. (1998). Redescription of Babesia equi Laveran, 1901 as Theileria equi. Parasitology Research, 84(6): 467-475.
Neamat-Allah, A., Hend M. and El Damaty, H. (2016). Strangles in Arabian horses in Egypt: Clinical, epidemiological, hematological, and biochemical aspects. Veterinary World, 9(8): 820-826.
Rashid, A., Mubabrak, A. and Hussain, A. (2009). Babesiosis in equines in Pakistan: a clinical report. Veterinaria Italiana, 45(3): 391-395.
Seifi, H., Mohri, M. and Sardari, K. (2000). A mixed infection of Babesia equi and Babesia caballi in a racing colt: a report from Iran. Journal of Equine Veterinary Science, 12(3): 858-860.
Sevinch, F., Maden, M., Kumas, C., Sevinc, M. and Ekici, O. (2008). A comparative study on the prevalence of Theileria equi and Babesia caballi infections in horse sub-populations in Turkey. Veterinray Parasitology, 156(2-3): 173-177.
Sweeny, C., Benson, C. and Whitlock, R. (1987). Streptococcus equi infection, Parts 1 and 2. Continuing Education, pp: 689- 693.
Sweeny, C.R. (2011). Strangles: Streptococcus equi infection in horse. Equine Veterinary Education, 8(3): 317-322.
Tefera, M., Worku, A. and Tolosa, M. (2011). Prevalence and risk factors for donkey babesiosis in and around DebreZeit, Central Ethiopia. Veterinary Research, 4(1): 56-60.
Timony, J.F. (1993). Strangles. Veterinary Clinics of North America: Equine Practice, 9(4): 363-374.
Willcox, M., Patrikakis, M., Loo, C. and Knox, K. (1993). Albumin-binding proteins on the surface of the Streptococcus. Journal of General Microbiology, 139(10): 2451-2458.
Zapf, F. and Schein, E. (1994). New findings in the development of Babesia (Theileria) equi (Laveran, 1901) in the salivary glands of the vector ticks, Hyalomma species. Parasitology Research, 80(4): 543-548.
_||_
Al-Saad, K.M. (2009). Acute babesiosis in foals. Journal of Animal and Veterinary Advances, 8(2): 2585-2589.
Aslani, M.R. (2000). A case report of Babesia caballi infection in a foal. Journal of Applied Animal Research, 17(2): 253-256.
Baldani, C.D., Nakaghi, A.C.H. and Machado, R.Z. (2010). Occurrence of Theileria equi in horses raised in the Jaboticabal micro region, Sao Paulo State, Brazil. The Revista Brasileira de Parasitologia Veterinária, 19(4): 228-232.
Bauer, J.E., Asquith, R.L. and Kivipelto, J. (1989). Serum biochemical indicators of liver function in neonatal foals. American Journal of Veterinary Research, 50(12): 2037-2041.
Bose, R., Jorgensen, W.K., Dalgliesh, R.J., Friedhoff, K.T. and de Vos, A.J. (1995). Current state and future trends in the diagnosis of babesiosis. Veterinary Parasitology, 57(1): 61-74.
Burtis, C. and Bruns, D. (2008). Tietz Fundamentals of Clinical Chemistry. 6th ed., Elsevier, pp: 342-386.
Constable, P.D., Hinchcliff, K.W., Done, S.H. and Grunberg, W. (2007). Veterinary Medicine, a text book of the disease of cattle, sheep, pigs and horses. 11th ed., Elsevier Publishing, pp: 1326-1332.
De waal, D.T. (1992). Equine piroplasmosis: a review. British Veterinary Journal, 148(1): 6-14.
Fahmy, B.G.A., Aziz, H.M. and Hala, M. (2010). Biochemical and pathological profiles in streptococci infection in imported horses. Egyptain Journal of Comparative Pathology and Clinical Pathology, 23(1): 127-153.
Garba, U.M., Sackey, A., Agbede, R., Tekdek, L. and Bisalla, M. (2011). Serum urea and creatinine levels in Nigerian local horses naturally infected with Babesia. Pakistan Veterinary Journal, 31(2): 163-165.
Hailat, N.Q., Lafi, S.Q., Al-Darraji, A.M., and A1-Ani, F.K. (1997). Equine babesiosis associated with strenuous exercise: clinical and pathological studies in Jordan. Veterinary Parasitology, 69(1-2): 1-8.
Hassanpour, A., Abdili, D. and Fartashvand, M. (2014). Evaluating serum markers of renal function in horses suffered from strangle. Indian Journal of Fundamental and Applied Life Sciences, 4(3): 65-69.
McCay, H.E., Broder, C. and Lottenberg, R. (1991). Streptokinase produced by C streptococci demonstrated species specificity plasminogen activation. Journal of Infection Disease, 164(3): 515-521.
Mehlhorn, H. and Schein, E. (1998). Redescription of Babesia equi Laveran, 1901 as Theileria equi. Parasitology Research, 84(6): 467-475.
Neamat-Allah, A., Hend M. and El Damaty, H. (2016). Strangles in Arabian horses in Egypt: Clinical, epidemiological, hematological, and biochemical aspects. Veterinary World, 9(8): 820-826.
Rashid, A., Mubabrak, A. and Hussain, A. (2009). Babesiosis in equines in Pakistan: a clinical report. Veterinaria Italiana, 45(3): 391-395.
Seifi, H., Mohri, M. and Sardari, K. (2000). A mixed infection of Babesia equi and Babesia caballi in a racing colt: a report from Iran. Journal of Equine Veterinary Science, 12(3): 858-860.
Sevinch, F., Maden, M., Kumas, C., Sevinc, M. and Ekici, O. (2008). A comparative study on the prevalence of Theileria equi and Babesia caballi infections in horse sub-populations in Turkey. Veterinray Parasitology, 156(2-3): 173-177.
Sweeny, C., Benson, C. and Whitlock, R. (1987). Streptococcus equi infection, Parts 1 and 2. Continuing Education, pp: 689- 693.
Sweeny, C.R. (2011). Strangles: Streptococcus equi infection in horse. Equine Veterinary Education, 8(3): 317-322.
Tefera, M., Worku, A. and Tolosa, M. (2011). Prevalence and risk factors for donkey babesiosis in and around DebreZeit, Central Ethiopia. Veterinary Research, 4(1): 56-60.
Timony, J.F. (1993). Strangles. Veterinary Clinics of North America: Equine Practice, 9(4): 363-374.
Willcox, M., Patrikakis, M., Loo, C. and Knox, K. (1993). Albumin-binding proteins on the surface of the Streptococcus. Journal of General Microbiology, 139(10): 2451-2458.
Zapf, F. and Schein, E. (1994). New findings in the development of Babesia (Theileria) equi (Laveran, 1901) in the salivary glands of the vector ticks, Hyalomma species. Parasitology Research, 80(4): 543-548.
