بررسی نقش نهاد مردمی در افشاگری جهت پیشگیری از جرم
هادی حاجیان
1
(دانشجوی دکتری فقه ومبانی حقوق اسلامی)
سعید ابراهیمی
2
(استادیار رشته فقه و حقوق اسلامی دانشگاه مازندران)
محمد مهدی زارعی
3
(دانشگاه مازندران)
الکلمات المفتاحية: واژگان کلیدی: نهاد مردمی, , , , , افشاگری, , , , , امر به معروف و نهی از منکر, , , , , پیشگیری از جرم,
ملخص المقالة :
چکیده وقوع جرم هزینه های اقتصادی و اجتماعی متعدد به همراه دارد و موجب استهلاک امکانات قوه قضاییه می‌شود. به رغم آمارهای جهانی به اینکه بیش از چهل درصد تخلفات در سطح جهان توسط مردم کشف می‌شود، در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، از ظرفیت بی‌نظیر مردمی استفاده مناسب نشده است، از این رو پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی در صدد پاسخگویی به این سوال است که ماهیت فقهی افشاگری چیست و اشخاص حقیقی چگونه می‌توانند اقدام به افشاگری کنند که هم به وظیفه شرعی و عرفی خویش عمل نمایند و هم از حیث شرعی افشاگری آنها منجر به افترا، غیبت نگردد؟ که ضمن تبیین قضایا، چنین نتایجی بدست آمده است که افشاگری مبتنی بر نهاد مردمی با پشتوانه قواعدی همچون وجوب امر به معروف و نهی از منکر، نصیحت لائمۀ المسلمین و حسبه نقش پر رنگی در پیشگیری و مبارزه با فساد دارد. فرض عملی این مورد اطلاع از انتصاب قریب‌الوقوع افراد فاقد صلاحیت در برخی پست‌ها و نظارت مردم بر این امر و صدور اخطار لازم است.
