واکاوی تاریخی قاعده‌ی أخذ أجرت بر واجبات با رویکرد به آراء صاحب عروه
الموضوعات :
علی جبار گلباغی ماسوله
1
(مشهد)
عباسعلی سلطانی
2
(مشهد)
محمدتقی فخلعی
3
(مشهد)
الکلمات المفتاحية: أخذ أجرت بر واجبات, إجاره بر واجبات, تنافی قصد قربت با أخذ أجرت بر واجبات, پیشینه قاعده‌ی أخذ أجرت,
ملخص المقالة :
یکی از مباحثی که در بخش مکاسب محرمه ی فقه شیعه، محل اختلاف شدید آراء فقیهان شیعه می باشد، مسأله ی أخذ أجرت بر واجبات است اینکه، آنچه امروز، در ادبیات فقه شیعه، قاعده ی أخذ أجرت بر واجبات، خوانده می شود، دارای چه پیشینه ی تاریخی است؛ چگونه در گذر زمان ولادت یافت، رشد نمود و به قاعده ای فربه بدل گردید؛ کدام دانشیان فقه شیعه، در این روند، سهیم بودند و تأثیر نهادند و با توجه به جایگاه ویژه ی صاحب عروه، در حوزه ی نقادی و ارائه آراء ویژه فقهی، وی، در نقد دیدگاه مشهور و رواج دیدگاهی نو، چه نقشی دارد، عمده مطالبی هستند که مقاله حاضر با نگاهی تاریخی، در قالب پژوهش شخص محور، تبیین آنها را در اهتمام خویش دارد، تا از این رهگذر، به بخشی از تاریخ فقه شیعه در حوزه ی قاعده ی أخذ أجرت بر واجبات، آگاهی یابد.
