بررسی فقهی حقوقی ماهیت و اوصاف قراردادهای تهاتری
الموضوعات :
یاسر عبدی
1
(دانشگاه مازندران)
مرتضی نصیری
2
(دانشگاه تربیت مدرس)
مرتضی نصیری
3
(دانشگاه تربیت مدرس)
مرتضی شهبازی نیا
4
(دانشگاه تربیت مدرس تهران)
فخرالدین اصغری
5
(دانشگاه مازندران)
الکلمات المفتاحية: ماهیت, فقهی, حقوقی, قرارداد تهاتری, اوصاف,
ملخص المقالة :
قرارداد تهاتری عبارت است از روش مشروط واردات کالا یا خدمات به صدور کالا یا خدمات دیگر به کشور فروشنده و مبادله آنها بجای فروش در مقابل پرداخت ارز خارجی است. در خصوص قراردادهای نوین تجارت بین‌المللی از جمله قراردادهای تهاتری در فقه بحثی به میان نیامده است لیکن در مورد ماهیت و اوصاف این مبادلات در فقه و حقوق داخلی نهادهای مشابهی وجود دارد. این مقاله با بررسی نهادهای حقوقی مشابه و نیز با مراجعه‌ی به فقه به توجیه و تبیین این مسأله می‌پردازد و به این نتیجه می‌رسد که قراردادهای تهاتری با توجه به دامنه گسترده اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها در حقوق و نیز با توجه به پذیرش این اصل در فقه، یکی از انواع قراردادهای پذیرفته‌شده در ماده 10 قانون مدنی می‌باشد و تراضی طرفین برای لزوم و صحت این قراردادها کافی است و تحت عموم آیه «اوفوا بالعقود» قرار می‌گیرد. از طرفی دیگر، با توجه به ماهیت قراردادهای تهاتری می‌توان اوصافی از قبیل هدف مشترک، عقد مرکب، لزوم، منجزبودن و معوض بودن را از اوصاف مشترک بین قراردادهای تهاتری عنوان نمود.
