سازمان همکاری شانگهای و عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران
الموضوعات : فصلنامه مطالعات سیاسی
1 - عضو هیات‌علمی و استادیار روابط بین‌الملل دانشگاه آزاداسلامی واحد همدان
2 - عضو هیات‌علمی و استادیار علوم سیاسی دانشگاه آزاداسلامی واحد همدان
الکلمات المفتاحية: اتحادیه اروپا, سازمان همکاری شانگهای, ایالات‌متحده آمریکا, پیامدهای عضویت دائم ایران, موازنه نرم, نظام بین‌الملل پسایازده سپتامبر,
ملخص المقالة :
ظرفیت‌هاى سازمان همکارى شانگهاى با توجه به عضویت دو عضو از پنج عضو دائم شوراى امنیت سازمان ملل (روسیه و چین) در این سازمان، دارا بودن بیش از یک‌سوم جمعیت جهان، وسعت قابل‌توجه و توانمندى‌هاى اقتصادى، نوید یک ائتلاف بالقوه توانمند را می دهد. جمهوری اسلامی ایران هم اکنون عضو ناظر در این سازمان است و با توجه به درخواست اش جهت عضویت دائم در این سازمان، به نظر می رسد بررسی پیامدهای عضویت ایران در این سازمان در قالب تبیین فرصت ها و چالش های عضویت، بتواند سیاستگذاری در ارتباط با مساله مذکور را در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تسهیل نماید. این نوشتار برآنست که عضویت دائم ایران در این سازمان می تواند از چهار جنبه سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی مورد تحلیل قرار گیرد. بر این مبنا در ابتدا به تبیین تئوریک شکل گیری و تداوم سازمان همکاری شانگهای و سپس ضمن تحلیل پیامدهای چهارگانه عضویت جمهوری اسلامی ایران در این سازمان، امکان یا عدم امکان عضویت دائم در شرایط کنونی در این سازمان بررسی می شود و در پایان مواردی به عنوان پیشنهاد برای دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این حوزه ارائه می گردد.
_||_
