آسیب شناسی تربیت جنسی دانش‌آموزان بر مبنای فقه اسلامی و تطبیق آن با هدف پنجم سند 2030

الموضوعات : فقه و مبانی حقوق اسلامی

هادی آبان گاه ازگمی ¹ (دانشجوی دکترای، فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. [e-mail])
سیدعلی پور منوچهری ² (استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی و عضو هیأت علمی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول). [e-mail])

تاريخ الإرسال : 25 الأربعاء , جمادى الأولى, 1443 تاريخ التأكيد : 25 الأربعاء , جمادى الأولى, 1443 تاريخ الإصدار : 15 الإثنين , محرم, 1443

الکلمات المفتاحية: تربیت, فقه, تربیت جنسی اسلامی, الزامات شرعی, سند 2030,

ملخص المقالة :

تربیت جنسی اسلامی به کارگیری شیوه هایی مبتنی بر الزامات شرعی جهت ایجاد رفتارهای جنسی سالم است به گونه ای که عفّت، خُلق و خوی انسان باشد. باید گفت که بحث تربیت جنسی و بایدها و نبایدهای شرعی که در این بین مطرح است با توجه به معضلات امروزی آن بویژه در محیط های آموزشی، تفطّن و مداقه این امر را بسیار مبرّز می نماید. آنچه ضروری است توجه به شیوه های کاربردی تربیت جنسی و عوامل پیشگیری از انحراف بر مبنای احکام اسلامی است تا دانش آموز با پیروی از دستورات اسلامی که بر تربیت جنسی تأکید دارد و بر خلاف فرهنگ غرب که بر آموزش جنسی و آزادی تلذّذ استوار است، از آسیب های فراوانی که او را تهدید می کند فاصله گیرد. به همین دلیل در این جستار به تربیت جنسی به جهت حسّاسیت و ارتباط تنگاتنگی که با ارتکاب گناه دارد پرداخته و راه های کاربردی هدایت آن در مسیر صواب را از طریق هشدارهایی که اسناد قرآنی، روایی، عقل و آرای فقهی را به عنوان پشتوانه ای مرصوص به دنبال دارد بیان نموده و خطراتی که سند 2030 یا همان برنامه آموزش فراگیر که از طرف یونسکو تعبیه شده و دولت ها را ملزم به اجرای آن می کند، بر بدنه آموزش در مدارس وارد می شود، مبرّز نموده ایم؛ چرا که سند در هدف پنجم و اسناد پشت دستی خود، بر مواردی چون آموزش جنسی در کتب درسی، تساوی جنسیتی، و رسمیت شناسی حقوق دگرباش ها، تاکید دارد.