شرط تعدیل تمکین در نکاح دائم بر مبنای عقل؛ راهی برای مشارکت اجتماعی زنان
الموضوعات : فقه و مبانی حقوق اسلامی
زهرا ترحمی
1
(
دانشگاه آزاد سمنان
)
علیرضا صابریان
2
(
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی ، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران.(نویسنده مسوول)و استاد راهنما
)
مریم آقائی بجستانی
3
(
گروه اموزشی حقوق خصوصی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
)
الکلمات المفتاحية: "تمکین", "عدم تمکین", "عقد دائم", "نکاح", "مشارکت زنان",
ملخص المقالة :
عقد نکاح به عنوان یکی از عقود مهم اسلامی، دارای جایگاه مهمی در تنظیم روابط خانواده و فعالیتهای اجتماعی می‌باشد. بر این اساس، پیمان زناشویی علاوه بر اینکه بر مبنای قواعد دینی و شرعی سامان می‌یابد، تابع شرایط عقلانی است که به نوبه خود باعث حفظ کرامت و جایگاه زن و حضور او در عرصه‌های مختلف اجتماعی می شود. دیدگاه-های مختلفی درباره تمکین و عدم تمکین زوجه در عقد نکاح وجود دارد که برخی بر این باور هستند تمکین، مقتضای ذات عقد نکاح است و برخی نیز تمکین را مقتضای ذات عقد نکاح نمی دانند. بر مبنای فرض اخیر، امکان آزادی بیشتری برای زنان تصور شده است و بر همین اساس باعث شد تا دیدگاه هایی درباره امکان مشارکت بیشتر زنان بر مبنای تعدیل تمکین زوجه فراهم شود. پژوهش حاضر نیز درصدد بررسی این سؤال است که تعدیل در تمکین عقد نکاح بر کدام مبانی عقلانی استوار است و چگونه می تواند باعث حضور زنان در عرصه های اجتماعی گردد؟ فرضیه این است که تمکین عام به نوبه خود می تواند باعث تسهیل حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی شود. ضمن اینکه حضور اجتماعی زنان بر مبنای تمکین عام می بایست به گونه ای باشد که خللی در وظایف و جایگاه وی در خانواده ایجاد نکند.
_||_
