بررسی رابطه بیگانگی اجتماعی و میزان مشارکت سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نقده
الموضوعات :محمود علمی 1 , فرامرز تقیلو 2 , رحیم موسیزاده 3
1 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز. گروه علوم اجتماعی تبریز، ایران. (نویسنده مسئول).
2 - استادیار علوم سیاسی دانشگاه تبریز.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز؛ کارشناسی ارشد جامعه شناسی، تبریز، ایران.
الکلمات المفتاحية: مشارکت سیاسی, بیگانگی اجتماعی, احساس بیقدرتی, احساس انزوای اجتماعی, احساس بیهنجاری,
ملخص المقالة :
نگاهی اجمالی به تاریخ جوامع بشری به ما نشان میدهد که مشارکت سیاسی همیشه دارای اهمیت ویژه بوده و در هر جامعهای بر اساس شرایط و زمینههای موجود در آن متفاوت و تعیین کننده بوده است تا جای که مقوله مشارکت و مشارکت سیاسی مورد توجه و بحث اندیشمندان و صاحبنظران جامعهشناسی و روانشناسی بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بیگانگی اجتماعی و میزان مشارکت سیاسی دانشجویان انجام شده است. بیگانگی که از سوی بسیاری از صاحبنظران مانعی در راه مشارکت سیاسی مردم و دیگر اقشار جامعه به خصوص دانشجویان میباشد. سوالی که مطرح است این است که بین بیگانگی و مشارکت سیاسی رابطه وجود دارد؟ نوع روش تحقیق حاضر از نوع پیمایشی و با ابزار پرسشنامه میباشد و جامعه آماری آن دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی نقده در سال 90-89 است و حجم نمونه آن با استفاده از فرمول کوکران 298 نفر به دست آمده که با استفاده از شیوه نمونهگیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم اطلاعات مورد نیاز جمعآوری گردیده است. اعتبار پرسشنامه از طریق اعتبار صوری و اعتبار سازه و پایایی آن از طریق آلفایکرونباخ محاسبه گردید. تحلیل دادهها نیز از طریق بسته آماری نرم افزار spss نسخه 17 میباشد و برای آزمون فرضیهها از تکنیکهای آماری ضریب همبستگی اسپرمن و آزمون تفاوت میانگین بومان ویتنی استفاده شد. با توجه به تجزیه وتحلیل آزمون فرضیههای تحقیق، نتایج نشان میدهدکه بین بیگانگی اجتماعی و میزان مشارکت سیاسی دانشجویان رابطه معنیداری وجود ندارد، در بین مولفههای بیگانگی اجتماعی، احساس انزوای اجتماعی با میزان مشارکت سیاسی رابطه معنیداری وجود دارد در حالی که دیگر مولفههای بیگانگی رابطهای با مشارکت سیاسی ندارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که بیگانگی اجتماعی نقشی در میزان افزایش وکاهش مشارکت سیاسی ندارد و برحسب جنسیت دانشجویان نتایج نشان میدهد که مشارکت سیاسی پسران بیشتر از دختران است.
آبرکرامبی، ن. وترنر، ب. (1370). فرهنگ جامعه شناسی. ترجمه: حسن پویان، تهران: انتشارات چاپ بخش.
آراستهخو. م. (1376). تاریخچه مشارکت سیاسی در ایران (موانع و مشکلات جامعهشناسی). رساله دکترای جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات.
بشیریه، ح. (1387). موانع توسعه سیاسی در ایران. تهران: نشرگام نو.
فروم، ا. (1360). جامعه سالم. ترجمه: اکبر تبریزی، انتشارات بهجت.
فیوئر، ل. (1374). سابقه مفهوم از خود بیگانگی. ترجمه: محمدرضا پیروزکار. نامه علوم اجتماعی، شماره 2، دانشگاه تهران.
قدیمی، م. (1380). بررسی میزان بیگانگی از کار در ساختار نظام اداری ایران. پایان نامه دکتری، علوم و تحقیقات، مرکز واحد تهران، جامعه شناسی.
محسنیتبریزی، ع. ر. (1370). بیگانگی. نامه علوم اجتماعی، جلد 2، شماره 2، انتشارات دانشگاه تهران.
محسنیتبریزی، ع. (1373). بیگانگی: مانعی برای مشارکت و توسعه. فصلنامه نامه پژوهشی فصلنامه تحقیقاتی فرهنگی تهران، سال اول، شماره 1.
محسنیتبریزی، ع. (1380). آسیب شناسی جوانان: بررسی انزوای ارزشی و مشارکت فرهنگی در محیطهای دانشجویی کشور. موسسه پژوهشی و برنامهریزی آموزش عالی، تهران، شماره 34.
هانیتگتون، س. و دیگری. (1379). درک توسعه سیاسی. انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی. چاپ اول.
Hoskins, B. )2003(. what about youth political participation?Research Seminar, 24 -26 November, Eurpean youth center, strasburg, France.
John son, F. )1973(. Alienotion. Nework: semminarpress.
Keniston, k. )1965(. the uncommitted. N. y.
Lipest, S. M. (1963). Politicalman: the social Basses of politics. Newyork:university press.
Seeman,M. )1959(. on the meaning of Alienation sociological Reciew. 24.
Walter, stephan paul. (1986). Alienation, power lessness, and social isolation among correctional officers. ph. university of Montana.
Levin, murray. (1972). Political Alienation in man Alone, by Josephson, E and Josephson, M. N. y. Mcgrow Hill.