بررسی رابطه بین بیثباتی اقتصادی و توسعه اقتصادی، اجتماعی ایران
الموضوعات :
1 - گروه اقتصاد، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران.
الکلمات المفتاحية: بیثباتی اقتصادی, توسعه اقتصادی, مدل خود توضیح-برداری (VAR),
ملخص المقالة :
با نگاهی به وضعیت اقتصاد کشور بعد از انقلاب اسلامی، به ویژه دهه اخیر به نظر می رسد که ایجاد تعادل نسبی در اقتصاد ما به مسئله ای مهم تبدیل شده است. تغییرات ناگهانی و نارسایی های عمیق در شاخص های مهمی چون تورم، نرخ ارز، صادرات و واردات و بیکاری، اثباتی بر این مدعا و نشان از عدم وجود سیاست‌های یکپارچه و استوار اقتصادی دارد که سبب شده است. این عوامل از جمله عواملی است که همواره دولت‌ها در صدد کنترل آن‌ها به منظور رسیدن به اهداف سه گانه تخصیص، توزیع و ثبات اقتصادی می باشند. در ادبیات اقتصادکلان وجود پدیده‌های مذکور بعنوان شاخص های بی ثباتی اقتصادی قلمداد می شوند که بر رشد و توسعه اقتصادی موثرند. این مقاله اثر شاخص‌های بی ثباتی بر توسعه اقتصادی ایران را طی دوره 1392-1358 با استفاده از داده‌های سری زمانی و مدل خود توضیح برداری (VAR) مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصل از بررسی تأثیرپذیری توسعه اقتصادی از عوامل مذکور را مورد تائید قرار داده و توجه به این عوامل در رابطه با سیاست‌های تجاری و تحقق حماسه اقتصادی را روشن می سازد.
خلیلی عراقی؛ و دیگری. (1380). اهمیت محیط با ثبات اقتصاد کلان. مجلهتحقیقات اقتصادی. شماره 58، ص 2.
صامتی، م؛ و دیگری. (1391). تاثیر بیثباتی اقتصادی بر توسعه انسانی در کشورهای منتخب آسیا. فصلنامهتحقیقاتاقتصادی راهاندیشه.
گرجی، ا؛ و دیگری. (1382). بررسی نقش ثبات اقتصادی بر عملکرد رشد اقتصادی ایران با روش سیستم معادلات همزمان. فصلنامه پژوهشهایبازرگانی. شماره 28، صص 24-1.
گسکری، ر؛ و دیگران. (1385). بیثباتی در اقتصاد کلان و سرمایهگذاری بخش خصوصی در ایران.پژوهشنامهاقتصادی. 6.
نوفرستی، م. (1378). ریشهواحدوهم جمعیدراقتصادسنجی. تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.
Andersen, Pall and David Gruen. (1995). “Macroeconomic Policies and Growth”. Research Discussion Paper 9507. Reserve Bank of Australia.
Bleaney, Michael F. (1995). “Macroeconomic stability, investment and growth in developing countries”. Journal of Development Economics. Vol. 48, P.p: 461-477.
Burda, M., C. and S. Gerlach. (2010). A credible Stability and Growth Pact: Raising the bar for budgetary transparency. In Completing the Eurozone Rescure: What More Needs to be Done? Richard Baldwin and Daniel Gros (eds), A VoxOrg Publication, London, P.p: 65-68.
Dhonte, Pierre and Shan Kapur. (1997). “Toward a Market Economy: Structure of Governance”. IMF working paper. No. 11.
Fischer, S. (1993). “The role of macroeconomic factors in growth”. Journal of Monetary Economics. P.p: 485-512.
Hadjimicheal, M, Ghura .D. & Muhlesien. M., (1994). “Effects of Macroeconomic stability on Growth, Saving and Investment in Sub- Saharan Africa: An Empirical Investigation”. IMF Working Paper. No. 9.
Heipertz, M. and A. Verdun. (2010). Ruling Europe, The Politics of the Stability and Growth Pact. Cambridge University Press. Cambridge.
Johansen, S. (1988). Statistical Analysis of Cointegration Vectors. Journal of Economic Dynamic and control. Vol. 12, No. 3, P.p: 213-257.
Jonung, L., M. Larch and J, Fischer. (2008). 101 Proposals to reform the Stability and Growth Pact. Why so many? A survey, Public Finance and Management. vol. 8, no. 3, P.p: 502-560.
Larch, M. and Noord P. and Jonung, L. (2010). "The stability and growth pact: lessons from the great recession". MPRA Paper. No. 27900, posted 9. January 2011- 19:30 UTC.
Levine, Ross & David, Renelt. (1990). A Sensitivity Analysis of Cross- Country Growth Regression, mimeo. World Bank. Published in 1992, American Economic Review, 82 (4), P.p: 942-63.
Pindyck, S and Solimano, A. (1993). “Economic Instability and Aggregate Investment”. Massachusett Institute of Technology.
Turtelboom. (1991). “Bart.Interest Rate Liberalization: some Lessons from Africa”. IMF Working paper. No. 121.
World Bank, World Development Report. (1991). P.p: 109-110.
