بررسی رابطه میزان سرمایه اجتماعی مادر با سبک زندگی سلامتمحور اطفال و کودکان (4-0) ساله شهر مشهد
الموضوعات :بیژن زارع 1 , مهدی نیکخواه 2 , زینب کاوه 3
1 - گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
2 - گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
3 - گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, اعتماد اجتماعی, حمایت اجتماعی, مشارکت اجتماعی, سبک زندگی سلامتمحور,
ملخص المقالة :
هدف از انجامِ تحقیق حاضر، کشف رابطه میان سبک زندگیِ سلامت محورِ اطفال و کودکان (4-0) با سرمایه اجتماعیِ مادران در شهر مشهد بوده است. روشِ این تحقیق پیمایش بوده و داده ها با ابزار پرسشنامه ی محقق ساخته جمع آوری شده اند. جامعه آماری تحقیق نیز متشکل از زنان ازدواج کرده ی دارای حداقل یک فرزند 0 تا 4 ساله می باشد. یافته ها نشان داد که بین سبک زندگی سلامت محور اطفال و کودکان (4-0) و سرمایه های اجتماعی مادران در شهر مشهد رابطه معنی دار و مستقیمی وجود دارد؛ به این معنی که با افزایش میزان سرمایه های اجتماعی مادران، اطفال و کودکان 0 تا 4 ساله سبک زندگی سالم تری خواهند داشت. رابطه ابعاد سرمایه اجتماعی از جمله مشارکت اجتماعی، حمایت اجتماعی و اعتماد اجتماعی نیز با متغیر سبک زندگی سلامت محور اطفال و کودکان 0 تا 4 ساله در شهر مشهد نیز مورد تأیید قرار گرفت. در مجموع، متغیر سرمایه اجتماعی مادر توانسته 11 درصد از تغییرات متغیر وابسته را پیش بینی کند.
باینگانی، ب؛ ایراندوست، ف؛ و احمدی، س. (1392). سبک زندگی از منظر جامعهشناسی: مقدمهای بر شناخت و واکاوی مفهوم سبک زندگی، مهندسی فرهنگی. شماره 77، صص 74-56.
پاتنام, ر. (1380). دموکراسی و سنتهای مدنی. ترجمه: م. دلفروز. تهران: روزنامۀ سلام.
حمیدی، ن؛ و فرجی، م. (1386). سبک زندگی و پوشش زنان تهران، فصلنامه تحقیقات فرهنگی. شماره 1، صص 92-65.
ربانی، ر؛ و رستگار، ی. (1387). جوان، سبک زندگی و فرهنگ مصرفی، ماهنامه مهندسی فرهنگی. شمارههای 24 و 23، صص 53-44.
سلطانی، م. (1391). تعیین کنندههای اجتماعی و سرمایهای سبک زندگی سلامتمحور سالمندان تهرانی. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی، تهران.
عباسزاده، م؛ علیزاده اقدم، م، ب؛ بدری گرگری، ر؛ و ودادهیر، ا. (1391). بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر سبک زندگی خودمراقبتی شهروندان، فصلنامه مطالعات توسعه اجتماعی. صص 141-120.
عباسزاده، م؛ علیزادۀ اقدم، م. ب؛ و رحیمی دهگلان، ن. (1393). سنجش میزان تأثیر سازههای جامعهشناختی بر رفتارهای سلامتمحور بین شهروندان شهر ارومیه، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران. شماره 2، صص 260-239.
علیزاده اقدم، م، ب. (1389). تحلیل جامعهشناختی سبک غذایی شهروندان تبریزی، فصلنامه علمی-پژوهشی رفاه اجتماعی. شماره 44، صص 318-258.
قاسمی، و؛ ربانی، ر؛ ربانی، خ؛ و علیزاده اقدم، م، ب. (1387). تعیین کنندههای ساختاری و سرمایهای سبک زندگی سلامتمحور، مسائل اجتماعی ایران. صص 213-181.
کلمن, ج. (1377). بنیادهای نظریه اجتماعی. ترجمه: م. صبوری. تهران: نشر نی.
کیهان، م. (1391). سبک زندگی و اوقات فراغت در جامعه مدرن، فصلنامه مطالعات جوان و رسانه. شماره 8، صص 123-99.
گیدنز، آ. (1382). چشمانداز خانواده، ترجمه: م، جلاییپور. فصلنامه بازتاب اندیشه. شماره 44، صص 21-13.
مسعودنیا، ا؛ الیاسی، م؛ علیاکبریان، ع؛ و زادهدهقان، ح. (1390). تأثیر مؤلفههای سرمایه اجتماعی بر توزیع فضایی جرایم در شهرستان یزد، فصلنامه نظم و امنیت انتظامی. صص 136-117.
Abel, T. (1991). measuring health lifestyles in a comparative analysis, Soc. Sci. Med.32, P.p: 899-908.
Cockerham, W. (2000). health lifestyles in Russia, social science and medicine.51,
P.p: 1313-1324.
Cockerham, W., Hinote, B., Abbott, P., & Haerpfer, C. (2004). Health lifestyles in central Asia: the case of Kazakhstan and Kyrgyzstan, Social Science & Medicine.59,
P.p: 1409–1421.
Cockerham, w., Rutten, A., & Abel, T. (1997). conceptualizing contemporary health lifestyles: moving beyond weber, the sociological quarterly.38, P.p: 321-342.
Field, J. (2003). social capital. London and New York: routledge taylor & francis group.
Halldorsson, M., Cavelaars, A., Kunst, A., & Mackenbach, J. (1999). socioeconomics differences in health and well-being of children and adolescents in Iceland, Scand J Public Health. P.p: 43-47.
Mollborn, S., Hawkins, L., Lawrence, E., & Fomby, P. (2014). health lifestyles in early childhood, journal of health and social behavior.55, P.p: 386-402
_||_