بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با جامعهپذیری دینی و سیاسی دانشآموزان متوسطه شهر پارس‌آباد
الموضوعات :
1 - کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز.
2 - عضو هیات علمی واحد تبریز، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز– ایران (نویسنده مسئول).
الکلمات المفتاحية: عوامل اجتماعی, جامعهپذیری سیاسی, جامعهپذیری دینی, دانشآموزان پسر و دختر متوسطه شهر پارس-آباد,
ملخص المقالة :
جامعه پذیری نوعی فرآیند کنش متقابل اجتماعی است که درآن، فرد هنجارها، ارزش ها و دیگر عناصر اجتماعی، فرهنگی و سیاسی موجود در گروه یا محیط پیرامون خود را فرا می گیرد، آن را درونی و با شخصیت خود، یگانه می کند. هدف کلی این تحقیق، تعیین عوامل اجتماعی مرتبط با جامعه پذیری دینی و سیاسی دانش آموزان متوسطه شهر پارس آباد می باشد. روش تحقیق، روش توصیفی از نوع پیمایش و به لحاظ هدف، تحقیق کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان متوسطه اول و دوم پارس آباد در سال تحصیلی 98-1397 می باشد که تعداد کل آن ها 10446 نفر بود. حجم نمونه بر اساس روش کوکران 313 نفر به دست آمد. نمونه آماری مدارس به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که اعتبار آن بر اساس اعتبار صوری به تایید رسید و میزان پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ در حد قابل قبول برآورد گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین عوامل اجتماعی مرتبط باجامعه پذیری دینی و سیاسی دانش آموزان پسر و دختر متوسطه شهر پارس آباد رابطه معنی داری وجود دارد.
اسدنژاد، مرضیه. (1393). مقایسه نقش خانواده و مدرسه در جامعهپذیری دانشآموزان دختر مقطع متوسطه فیروز آباد فارس. پایاننامه کارشناسی ارشد جامعهشناسی، دانشگاه یزد.
آلموند، گابریل؛ پاول، بینگهام. (1381). چهارچوبی نظری برای بررسی سیاست تطبیقی. ترجمه: علیرضا، طیب. تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
اینگلس، فرد. (1377). نظریه رسانهها. ترجمه: محمود، حقیقت کاشانی. تهران: مرکز تحقیقات و مطالعات و سنجش برنامهای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
بیرو، آ. (1370). فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمه: باقر، ساروخانی. تهران: انتشارات کیهان.
حقشناس، علیمحمد؛ و همکاران. (1387). فرهنگ معاصر هزاره. تهران: فرهنگ معاصر.
زائر، عبدالله. (1382). دینداری و عوامل مؤثر بر آن در بین دانشآموزان شهرستان قیر و کارزین. پایاننامه کارشناسی ارشد جامعهشناسی، دانشگاه آزاد واحد دهاقان.
سلیمی، علی؛ و داوری، محمد. (1385). جامعهشناسی کجروی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
شریف حیدری، محمد. (1392). جامعهپذیری دینی در ایران. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر و ارتباطات.
طالبان، محمدرضا. (1387). رابطه دینداری و بزهکاری نوجوانان تهرانی، نمایه پژوهش. شماره 7.
علاقهبند، علی. (1388). جامعهشناسی آموزش و پرورش. تهران: نشر روان.
فیروزجائیان، علیاصغر. (1380). بررسی تأثیر وضعیت اجتماعی و فرهنگی دانشجویان بر مشارکت سیاسی آنها. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
قوام، عبدالعلی. (1384). توسعه سیاسی و تحول اداری. تهران: نشر قومس.
کوزر،لوئیس. (1385). زندگی و اندیشه بزرگان جامعه شناسی. ترجمه: محسن، ثلاثی. تهران: انتشارات علمی.
گیدنز، آنتونی. (1378). جامعهشناسی. ترجمه: منوچهر، صبوری. تهران: نشر نی.
نوابینژاد، شکوه. (1386). بحران هویت در نوجوانان. مجموعه مقالات مبانی نظری هویت و بحران هویت، به اهتمام علیاکبر، علیخانی. تهران: سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی، چاپ دوم، صص 228-221.
Catherine, M. R.; Taylor, L., K. (2015). The political socialization of youth in a postconflict community, International Journal of Intercultural Relations. No. 45, P.p: 11 -23.
Collet Sabe, J. (2007). The crisis in religious socialization, Social Compass. No. 54 (1),
P.p: 97-111.
Hamplova, D.; Nespor, Z., R. (2009). Invisible religion in a non-believing country: the
case of the Czech Republic, Social Compass. Vol. 56, No. 4, P.p: 581-597.
Michener, H. A. & et al. (1990). Social Psychology. Second edition, New York: Harcourt
Brace Jovanovich.
Scruton, R. (2007). The Palgrave Macmillan dictionary of political thought Springer.
_||_