بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و سلامت اجتماعی با امنیت خانواده

الموضوعات :

ناصر فقهی فرهمند ¹ , سعید زنجانی ²

1 - عضو هیئت علمی (دانشیار) گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان‌شرقی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تبریز- ایران.

تاريخ الإرسال : 03 السبت , جمادى الثانية, 1437 تاريخ التأكيد : 03 السبت , جمادى الثانية, 1437 تاريخ الإصدار : 17 الخميس , جمادى الأولى, 1432

الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, حمایت اجتماعی, مشارکت اجتماعی, سلامت اجتماعی, امنیت خانواده,

ملخص المقالة :

رشد جامعه و خود شکوفایی آن متکی بر سرمایه های انسانی، مادی و اجتماعی خانواده ها بوده و این سرمایه ها نیازمند امنیت، احساس امنیت و ایمنی است. بی تردید آن گاه که روح و جسم اعضای خانواده در آرامش و آسودگی خاطرباشد، تمامی قوای ذهنی وجسمی آن ها معطوف به خود شکوفایی مادی و معنوی می گردد. باتوجه به اهمیت این موضوع، هدف تحقیق حاضربررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و سلامت اجتماعی با امنیت خانواده می باشد. این پژوهش از نوع پیمایش مقطعی و با استفاده از ابزار پرسشنامه در میان خانواده ها انجام شد. نمونه این پژوهش 375 خانواده بود که به روش نمونه گیری طبقه ای به طورتصادفی انتخاب ومورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزارspss وبه وسیله آزمون های تی تست، آنوا و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تمامی ابعاد سرمایه اجتماعی باسلامت اجتماعی رابطه معناداری دارند. هم چنین نتیجه گیری می شودکه بین سلامت اجتماعی و سرمایه اجتماعی با امنیت خانواده رابطه مستقیمی وجود دارد.

المصادر:

ابراهیمی­ثانی، ا؛ و دیگران. (1387). استراتژی خانواده در عفاف، حجاب و امنیت فردی- اجتماعی. فصلنامه اصلاح و تربیت. سال یازدهم، شماره بیست وهفتم.

پیرموذن، ع، م. (1389). بررسی رابطه نقش اجتماعی پلیس و احساس امنیت خانواده­ها. فصلنامه نظم و امنیت انتظامی. شماره سوم، سال دوم، صص 125-101.

پرویزی، ج. (1389). نقش تشکیل خانواده در رشد فردی و اجتماعی. فصلنامه در عرصه فرهنگ و تربیت اسلامی. سال دوازدهم، شماره سوم.

تاجبخش، ک. (1384). سرمایه اجتماعی، اعتماد و دموکراسی. تهران: نشر شیرازه.

خوش­فر، غ. (1387). نقش امنیت در تحقق قانون­گرائی در جامعه. تهران: اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شماره 144-143.

خورشیدوند، ر. (1388). نقش خانواده در تامین امنیت و جایگاه پلیس در ارتقاء آن. دو ماهنامه توسعه انسانی پلیس. سال ششم، شماره 26.

رستگارخالد، ا. (1384). گسترش نقش زنان در جهت حمایت­های شغلی و اجتماعی. مجله جامعه­شناسی ایران. دوره 6، شماره4.

زمانی، ع، ا. (1386). نقش و کارکرد نهاد خانواده در تامین امنیت اجتماعی. فصلنامه دانش انتظامی. سال نهم، شماره دوم.

سام­آرام، ع، ا. (1388). بررسی رابطه سلامت اجتماعی با تاکید بر رهیافت پلیس جامعه محور.  فصلنامه علمی پژوهشی انتظام اجتماعی. سال اول، شماره1.

سجادی، ح؛ و دیگری. (1384). شاخص­های سلامت اجتماعی. فصلنامه سیاسی اقتصادی. شماره 207 و 208.

سعادت، ر. (1385). تخمین سطح و توزیع سرمایه اجتماعی استان­ها. فصلنامه رفاه اجتماعی. شماره 23.

سیف، س. (1386). تئوری رشد خانواده. تهران: دانشگاه الزهرا (س).

شارع­پور، م. (1388). بررسی عوامل موثر بر اعتماد اجتماعی به نیروهای انتظامی (مطالعه موردی استان مازندران). مجله علمی پژوهشی دانشگاه اصفهان. شماره 36.

شعاری­نژاد، ع، ا. (1384). روان­شناسی رشد. تهران: انتشارات اطلاعات.

فدایی­مهربانی، م. (1386). شهرنشینی، رسانه و سلامت اجتماعی. نشریه پژوهش و سنجش. شماره 149.

فقهی­فرهمند، ن. (1390). مدیریت پویای سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ دوم.

فقهی­فرهمند، ن. (1388). تدوین برنامه استراتژیک سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ اول.

فرخجسته، ه. (1389). بررسی تاریخی ایستارها و ذهنیت­ها در ایران و ارتباط آن با امنیت عمومی.تهران: انتشارات وزارت کشور.

قاسمی، و؛ و دیگران. (1385). سطح­بندی سرمایه اجتماعی در شهرستان­های استان اصفهان. فصلنامه علوم اجتماعی. سال چهارم، شماره 2.

قاسمی، و؛ و دیگری. (1388). تحلیلی جامعه­شناختی بر نقش خانواده در میزان برخورداری از سرمایه اجتماعی. مجله­ی علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد. بهار و تابستان 1387، صص 218-189.

قائدی، غ؛ و دیگری. (1387). رابطه بین ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده و ابعاد بهزیستی اجتماعی دانشجویان. مجله ارمغان دانش. دوره 13، شماره 2.

کجباف، م، ب. (1381). روان­شناسی رفتار ترس. تهران: ناشر آوای نور.

گلدنبرگ، ا؛ و دیگری. (2007). خانواده درمانی. ترجمه: ح، شاهی و همکاران. تهران: انتشارات طیف نگار.

ماندل، ر. (1387). چهره متغیر امنیت ملی. ترجمه: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

نویدنیا، م. (1388). تحلیل رابطه امنیت اجتماعی و هویت ایرانی. فصلنامه تخصصی جامعه­شناسی. سال نهم، شماره دوم.

وثوقی، م؛ و دیگری. (1385). مبانی جامعه­شناسی. تهران: انتشارات خردمند.

Blanco,  Amalio. (2007) .social order and mental health:a social well-being approach .Autonoma university of Madrid  ,psychologe in spain.vol.11(5).

Callaghan, Lisa. (2008). Social Well-Being in Extra Care Housing: An Overview of the Literature. personal social service research unit,established at the universityof kent an Canterbury. www.ukc.ac.uk/PSSRU.

Cicognani, Elvira. (2007). Social Participation, Sense of Community and SocialWell Being: A Study on American, Italian and Iranian University Students. Springer Science+Business Media B.V.pp97-112.

Fild, John. (2003). social capital. published by Routledge. London, UK

Herzong, A. R. (2002). Social Engagement and its Relationship to health. clinical Geriatric Medicine. 18(3),ix.

Huppert, felicia. ( 2006). personal and social well-being modul.  European socialsurvey. Round 3.

Keyes, Corey Lee.M. (2004). social well-being in the united states. A Descriptive Epidemiology.

Keyes, Corey Lee.M. (1998). social well-being. social PsychologyQuarterl. vol.61, N.2, pp121-190.

Paxton, Pamela. (2002). social capital anddemocracy. an Interdependent Relationship. American sociological review. vol.67, 254-277

 Shapiro, Adam. (2007). Marital Status and Social Well-Being: Are the Married Always Better Off?. Springer Science+Business Media B.V.

 Winter, I. (2000). Towards A Theorized Understanding of Family Life and Social Capital Working Paper 21. Australian Institute of Family Studies. pp:1-15.

World Health organization(WHO). (1979). Health for all,Sr.No5.