دانش بومی استفاده از جنگل و مرتع در شهرستان رستم
الموضوعات :منصور وثوقی 1 , معصومه فریدی ثانی 2
1 - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران- ایران (نویسنده مسئول).
2 - دانشگاه آزاد اسلمی واحد تبریز
الکلمات المفتاحية: نوسازی, دانش بومی, قشربندی اجتماعی, تغییرات اجتماعی, کنشگران بهره‌بردار, جنگل و مرتع,
ملخص المقالة :
در این تحقیق با روش میدانی به بررسی کاربرد دانش بومی استفاده از جنگل و مرتع در شهرستان رستم پرداخته شده است. دراین تحقیق، مناطقی از بخش مرکزی شهرستان رستم انتخاب گردید و از بین آن مناطق نیز، روستاهایی که دارای دانش بومی غنی تر در استفاده از جنگل و مرتع بودند، انتخاب گردیدند و از این میان با روش نمونه گیری گلوله برفی، افراد مورد مطالعه انتخاب شدند. در این تحقیق از تکینیک های مشاهده مشارکتی، مشاهده آزاد و مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد و در برخی موارد به ناچار، از اسناد نیز بهره برده شد. در این تحقیق مشخص شد که در منطقه مورد مطالعه از یک سو، با توجه به نظریه نوسازی مبنی بر مباینت دانش بومی و توسعه، دانش بومی در دوران هایی که حاکمیت داشته، نه تنها مباینتی با آن نداشته و به عنوان یک مانع به حساب نمی آمده است؛ بلکه از پایداری در توسعه نیز برخوردار بوده است. از سوی دیگر برنامه های مربوط به نوسازی که در کشور ما نمودش در اصلاحات ارضی بود، موجب تغییرات اساسی درساختارهای جامعه مورد مطالعه و نیز تقسیم کار کنشگران بهره بردار و قشربندی آنان گردیده است و در پی آن، با تغییر جامعه و سبک زندگی در این جامعه، بهره برداری از دانش بومی نیز رو به ضعف رفته و در حال حاضر، این دانش روبه زوال است.
ازکیا ، م. (1381). جامعهشناسی توسعه. تهران، مؤسسه نشر کلمه. چاپ چهارم.
ازکیا، م .(1382). روشهای کاربردی تحقیق. تهران: انتشارات کیهان.
اشرقی، چ. (1377). دانش بومی و برنامهریزی توسعه. مجله جنگل و مرتع. شماره 40، سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، پاییز.
امانالهی بهاروند، س. (1367). کوچنشینی در ایران. پژوهشی درباره عشایر و ایلات. تهران: انتشارات آگاه. چاپ دوم.
چمبرز، ر .(1376). توسعه روستایی، اولویتبخشی به فقرا (حمایت از اقشار آسیبپذیر). ترجمه: م، ازکیا. انتشارات دانشگاه تهران.
رضوی، س. (1384). دانش بومی کشاورزی و منابع طبیعی و تلفیق آن با دانش نوین. مجله جهاد. سال بیست و پنجم، شماره 269.
زارع ، ح؛ و دیگری. (1381). نگرش به دانش بومی. مجله جهاد. سال نوزدهم، شماره 231-230.
سازمان ملل متحد، ب. (1392). دانش بومی مدیریت بلایای طبیعی در آفریقا. ترجمه: ج، یوسفی. تهران: انتشارات کتاب اول.
شاهحسینی، ع، ر. (1384). چوپانی. فصلنامه عشایری ذخائر انقلاب. سازمان امور عشایر ایران، شمارههای 45 و 46، بهار و تابستان.
شریفزاده؛ و همکاران. (1382). ساختدهی چارچوبی برای ارتقای کاربری و توسعه نظامهای دانش بومی در توسعه پایدار. مجله جهاد. سال بیست و سوم، شماره 261-260.
صفینژاد، ج. (1368). آبیاری سنتی در کاشان. بیابان. دوره جدید، شماره 24.
صفینژاد، ج؛ و همکار. (1373). بند قنات سری نهفته در دل خاک. علوم اجتماعی. دوره دوم، پاییز و زمستان.
عمادی، م؛ و دیگری.(1378). دانش بومی و توسعه پایدار روستاها، دیدگاهی دیرین در پهنهای نوین. روستا و توسعه. شماره 33.
غفاری، ت. (1370). مراتع پشتوانه اقتصادی. فصلنامه عشایری ذخائر انقلاب. شماره 14، سازمان امور عشایر کشور، بهار.
فرهادی، م. (1379). مال، تعاونی سنتی عشایر ایران. فصلنامه عشایری ذخایر انقلاب. دوره جدید، شمارههای 3 و 4.
فرهادی، م. (1386). واره «درآمدی به مردمشناسی و جامعهشناسی تعاون». تهران: شرکت سهامی انتشارات. چاپ دوم.
فرهادی، م. (1373). فرهنگ یاریگری در ایران. (جلد اول)، تهران: مرکز نشردانشگاهی.
کریمی، س. (1383). دانش بومی در فرآیند توسعه. مجله جهاد. شماره 262-261.
مرکز آمار ایران. (1387). سرشماری اجتماعی- اقتصادی عشایر کوچنده. نتایج تفصیلی.
مرکز آمار ایران. (1390). سرشماری عمومی نفوس و مسکن
وثوقی، م. (1386). جامعهشناسی روستایی. تهران: انتشارات کیهان. چاپ دوازدهم.
یوسفی، ج. (1383). دانش بومی استفاده از بلوط در شهرستان ممسنی. پایاننامه کارشناسی ارشد در رشته توسعه روستایی. دانشگاه تهران.
یوسفی، ج. (1390). دانش بومی با تأکید بر جامعه روستایی ایران. تهران: انتشارات راه سبحان با همکاری سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور.
یوسفی، ج. (1372). حاجی کوهی«مطالعهای پیرامون ساختهای مختلف یک روستا». پایاننامه دوره کارشناسی علوم اجتماعی بخش برنامهریزی و جامعهشناسی دانشگاه شیراز.
یوسفی، ج. (1392). دانش بومی. مجموعه مقالات. تهران: انتشارات کتاب اول.
Agrawal, A. (1995). ²Dismantling the Drivide Between Indigenous and scientific knowledge.² Development and change, vol, 26. No, 3.
Claxton, Mervyn. (2010). Indigenous Knowledge and Sustainable Development. istingushed Lecture, The Cropper FoundUWI, St Aud Tobago gustine, Trinidad anSeptember 1.
Duxbury, Nancy & Eileen Gillette. (2007). Culture as a key Dimention of sustainability. Creative City Network of Canada, senter of expertise on culture and Communities. fibrary.
Evelyn, Mathias. (1995). Framework for Enhancing the Use of Indigenous Knowledge. IK Monitor, 3, (2).
Gegeo, W. (1998), The Contemporary Pacific. Volume 10, Number 2, Fall 1998. P.p: 289–315.
Grenier, L. (1998). Working with Indigenous Knowledge. A Guide for Researchers International Development and Research Centre, Ottowa, Canada.
Lionberger, H. F. & Gwin, P. H. (1991). Technology Transfer: From Researchers. To Users: A Textbook of Successful Research Extension Strategies Used to Develop Agriculture. Columbia, MO: University of Missouri, University Extension.
Vazquez , Jennifer Marie. (2011). The role of indigenous knowledge and innovation in creating food sovereignty in the Oneida Nation of Wisconsin.
Warren, D, Michael & Krishman Kashman. (1988). Indigenous Knuowledge for Sustainable Agriculture and Rural Development. IIED, November.
Wole, Olatokun, M, & Ayanbode. (2008). Traditional Knowledge for Sustainable Development: A Case from the Health Sector in Kerala, India. Indian Journal of Traditional Knowledge.Vol, 8, (2), April 2009.
