فرصتها و محدودیتهای صنعت گردشگری در ایران

الموضوعات :

صمد رسول زاده اقدم ¹ (استادیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، آذر شهر- ایران)
سیداحمد میرمحمدتبار ² (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد- ایران.)
صمد عدلی‌پور ³ (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی دانشگاه تبریز- ایران.)
یوسف زینی‌وند ⁴ (کارشناس‌ارشد مطالعات زنان، دانشگاه تهران- ایران.)

تاريخ الإرسال : 28 السبت , محرم, 1438 تاريخ التأكيد : 28 السبت , محرم, 1438 تاريخ الإصدار : 11 الأحد , جمادى الثانية, 1437

الکلمات المفتاحية: صنعت گردشگری, توریسم و ایران,

ملخص المقالة :

بر اساس گزارش یونسکو در سال 2007، ایران جز پنج کشور برتر از نظر میراث فرهنگی و جز ده کشور اول در زمینه پتانسیل جذب گردشگر بین‌المللی در جهان می‌باشد. مساله اصلی این می‌باشد که چرا با توجه به پتانسیل بالایی ایران در زمینه جذب گردشگر، در این امر، به موفقیتی دست نیافته است. بررسی پیشینه مطالعات دراین زمینه نشان می‌دهد که صنعت گردشگری در ایران دارای فرصت‌ها و محدودیت‌هایی می باشد. به همین منظور در این مقاله با استفاده از روش فراتحلیل به بررسی فرصت‌ها و محدودیت‌های صنعت گردشگری در ایران پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که قدمت و تمدن ایرانی، اکوتوریسم مناسب و منحصر به فرد، وجود فرقه‌ها و مذاهب مختلف و هزینه‌های کم گردشگری در ایران از مهم ترین فرصت‌ها و پتانسیل‌های گردشگری در این کشور می‌باشد. هم چنین، وجود محدودیت‌های سیاسی و برنامه‌ریزی، اتکای بیش از حد به درآمدهای نفتی، محدودیت‌های زیربنایی و متمرکز شدن صنایع و خدمات در چند شهر بزرگ، محدودیت‌های فرهنگی و مذهبی، محدودیت‌های مرتبط با تبلیغات و رسانه و محدودیت در زمینه آموزش از جمله مهم ترین چالش‌ها و محدودیت‌های صنعت گردشگری در ایران می‌باشد.

المصادر:

استعلاجی، ع، ر؛ و دیگری. (1391). شناخت توانمندی­های گردشگری و ارائه الگوهای بهینه توسعه گردشگری از دیدگاه جغرافیای کاربردی (مطالعه موردی شهر ری). فصلنامه علمی پژوهشی انجمن جغرافیای ایران. دوره جدید، سال دهم، شماره 34، صص 275-251.

الوانی، س، م؛ و دیگری (1385). فرایند مدیریت جهانگردی. تهران‌: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.

امین بیدختی، ع، ‌ا؛ و همکاران. (1389). آمیخته بازاریابی راهبردی در صنعت گردشگری. مطالعات مدیریت راهبردی. سال اول، شماره 3، صص  68-49.

ایمانی خوش­خو، م، ح؛ و دیگری. (1389). عوامل موثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری شهر یزد. فصلنامه مطالعات گردشگری. شماره13، صص 137-113.

بنادرویش، ف. (1382). نقش دولت و مدیریت بخش عمومی در پیشبرد و ارتقاء برنامه‌های جهانگردی. فصلنامه مطالعات گردشگری. شماره 23، صص 38-1.

تقوی، م؛ و دیگری. (1388). عوامل موثر بر رشد صنعت گردشگری ایران. پژوهشنامه اقتصادی. سال نهم، شماره 3، صص 172-157.

حیدری چیانه، ر. (‌1387‌). مبانی برنامه­ریزی صنعت گردشگری. تهران: انتشارات سمت.

حیدری چیانه، ر؛ و همکاران. (1392). تحلیلی بر سیاست‌گذاری گردشگری در ایران. مجله­ برنامه­ریزی و توسعه گردشگری. سال دوم، شماره­ 5، صص 32- 1.

حیدری چیانه، ر؛ و همکاران. (1391). تحلیلی بر نظام آموزش عالی گردشگری در ایران مبتنی بر مدل سوات. مجله­ برنامه­ریزی و توسعه گردشگری. سال اول، شماره 1، 152- 129.

دلاور، ع. (1374). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. تهران: انتشارات رشد. چاپ اول.

رجبی، آ؛ و همکاران. (1388). اسلام، توریسم و مشکلات گردشگری در ایران. مجموعه مقالات همایش بین‌المللی گردشگری در مرودشت. صص 11-1.

رسول‌زاده، م؛ و دیگری. (1391). بررسی و اولویت‌بندی روش‌های تبلیغاتی موثر در جذب گردشگر در استان خراسان رضوی (‌مطالعه موردی شهر طرقبه). دو فصلنامه مطالعات گردشگری. سال اول، شمار، 1، صص 33-18.

رنجبریان، ب؛ و همکاران. (1391). تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای گردشگری خارجی استان اصفهان با استفاده از تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی. مجله­ برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری. سال اول، شماره 1، صص 34-13.

سعیدی، ع، ‌ا؛ و همکاران. (1391). موانع اساسی سیاست‌گذاری گردشگری از نظر نخبگان. مجله­ برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری. سال اول، شماره 2، صص 56-33.

صمدیان، ا؛ و همکاران. (1388). نقش آموزش بر توسعه زیرساخت‌ها در صنعت توریسم ایران. فصلنامه علمی پژوهشی جغرافیای انسانی. سال اول، شماره 4، صص 118-105.

صیدایی، س، ا؛ و دیگری. (1389). نقش امنیت در توسعه گردشگری. فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر. سال چهارم، شماره 8، صص 110-97.

غفاری، ﻫ ، و دیگری. (1381). صنعت توریسم در ایران: چالش‌ها و راهکارها. اطلاعات سیاسی‌- اقتصادی‌. شماره 185 و 186، صص 225-218.

محسنی، ر، ع. (1388). گردشگری پایدار در ایران: کارکردها، چالش‌ها و راهکارها. فضای جغرافیایی. سال نهم، شماره 28، صص 171-149.

مقدم، ف؛ و دیگری. (1390). مدیریت نام تجاری در گردشگری. تهران: دومین سمینار مدیریت برند در گردشگری.

Alejziak, B. W. (1999). Tourism in the face of 21st century challenges. Institute of Tourism Academy of Physical Education. Krakow, Poland.

Andreu, R. & etal. (2010). Entry of Spanish tourism firms into new businesses. International Journal of Contemporary Hospitality Management. Vol. 22, No. 1, P.p: 7-23.

Asadi, R. & etal. (2011). Prioritization of Forms of Tourism in Iran to Formulate National Strategies. European Journal of Scientific Research. Vol. 65, No. 1, P.p: 144-152.

Elliott, J. (1997). Tourism: Politics and Public Sector Management. London: Routledge, P.p: 37-46.

Fatemi, S. & etal. (2012). Dominate Actors and opportunities of Tourism Industry in Iran. International Journal of Innovative Ideas. 12(3), P.p: 15-24.

France, L.  (1997). The Earthscan Reader in Sustainable Tourism. Earthscan Publications, London. P.p: 1-22.

Ghaffari, H. & etal. (2009). Tourism in Iran: Challenges and Solutions. Journal of political and economic information. Vol. 17, P.p: 180-188.

Hajipour. A. H. (2007). The First Cultural Congress & Natural Heritage.Tehran, Iran.

Hamedi, M. (2010). Sustainable Tourism Development in Iran: Concept, Opportunities and Challenges. International Journal of Sustainable Development. Vol. 2, No. 2, P.p: 35-42.

Harrison, D. (1995). Tourism and the less Developed Countries. Halsted Press, New York.

Houshmand, Z. (2006). Iran, in Literature from the "Axis of Evil. A Words Without Borders anthology. P.p: 1-3.

Karimi, G. (2009). Tourism development in the 24 essential public programs. P.p: 156-172.

Karl, T. (1997). The Paradox of Plenty. University of California Press. P, 53.

Laimer, P. & Juergen, W. (2009). Portfolio Analysis as a Strategic Tool for Tourism Policy. Tourism Review. P.p: 17-31.

Mathieson, A. & etal. (1982). Tourism: Economic, Physical and Social Impacts. Harlow: Longman. Recommendations on Tourism Statistics. Statistical Papers. M (New York: United Nations). (83): 5.1994.

Simon, S. (2002). Tourism on Turkey. Industry and servise sector Publication.

Tajzadeh, A.‌ (2012). Islam and Tourism: A Review on Islamic Republic of Iran. International Journal of Management and Humanity Sciences. 1 (1), P.p: 17-23.

The Travel & Tourism Competitiveness Report 2010. The World Economic Forum. http://www.weforum.org/.

The Travel & Tourism Competitiveness Report 2013. The World Economic Forum. http://www.weforum.org/.

Tosun, C. (2001). Challenges of Sustainable Tourism development in the developind world: the case of turkey. Tourism management.Vol. 22, P.p: 286- 303.

World Tourism Organization. (2012). UNWTO Annual Report 2011, Madrid.

World Tourism Organization. (2013). UNWTO Annual Report 2012, Madrid.

Zolfaghari, H .(2007). Potentials and limitations in iran for developing tourism sector. International Symposium on Geography, Environment and Culture in the Mediterranean Region, Balikesir-Turkey.