نقش پیامهای ترافیکی بر ارتقاء فرهنگ ترافیک از نگاه شهروندان تهرانی (بررسی دو برنامه سفر به خیر و تازههای ترافیکی تلویزیون)
الموضوعات :خدیجه فلاحی پیروز 1 , حاجی محمد احمدی 2 , سید محمد دادگران 3
1 - دانشآموخته کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز؛ تهران - ایران.
2 - عضو هیات علمی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران - ایران (نویسنده مسول).
3 - عضو هیات علمی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران – ایران
الکلمات المفتاحية: پیامهای ترافیکی, ارتقاء فرهنگ ترافیک, برنامه سفر به خیر و تازههای ترافیکی تلویزیون,
ملخص المقالة :
این تحقیق از نظر روش تحقیق به صورت توصیفی- پیمایشی می باشد و از مناطق شمال، مرکز، جنوب، شرق و غرب که از بین آنها به صورت تصادفی، پرسشنامه بین 384 نفر تقسیم شده است و از هر منطقه تعداد 96 پرسشنامه توزیع و جمع آوری و در نهایت با استفاده از نرم افزار سspss ، داده ها تجزیه و تحلیل میشوند. نتایج به دست آمده، نشان میدهد وجود برنامه های سفر به خیر و تازه های ترافیکی، رابطه مثبتی باارتقاء فرهنگ ترافیکی دارد. بافرض اطمینان 95 درصد میتوان اظهار داشت وجود برنامه - هایی مانند سفر به خیر و تازه های ترافیکی، رابطه مثبتی با ارتقاء فرهنگ ترافیکی دارد و با افزایش پخش برنامه هایی با مضامین ترافیکی، فرهنگ ترافیکی نیز ارتقاء می یابد. این یافته ها، نشان میدهند که طبقه اجتماعی مخاطبان برنامههای تلویزیونی، رابطه مثبتی با ارتقاء فرهنگ ترافیکی دارند و علاوه بر آن، بین محل جغرافیایی و ارتقاء فرهنگ ترافیکی، رابطه معنا داری برقرار است. در نهایت، از تحلیل داده ها نیز به این نتیجه دست می یابیم که وجود برنامه های ترافیکی، به ویژه تفکیک جنسیت، سبب افزایش فرهنگ ارتقاء ترافیکی می شود. با توجه به نتایج داده ها بین اثرپذیری مخاطبان در مناطق مختلف تهران، تفاوت معناداری وجود دارد؛ بنابراین با فرض اطمینان 95 درصد می توان اظهار داشت تاثیرپذیری افراد در مناطق مختلف متفاوت است.
آریانپور کاشانی، ع؛ و دیگری. (1368). فرهنگ دانشگاهی انگلیس- فارسی. تهران: انتشارات امیرکبیر. چاپ هشتم.
اعزازی، ش. (1381). معرفی حـوزه جـامعهشناسی آمـوزش و پرورش. فصلنامه رشد علوم اجتماعی. شماره یک.
بهبهانی، ح. (1376). مهندسی ترافیک، تئوری و کاربرد. تهران: انتشارات هدی.
پارسا، ح؛ و دیگری. (1378). اولین دایرةالمعارف جامع اتومبیل در ایـران. تهران: انتشارات امیرکبیر.
پورمعلم، ن. (1392). ارزیابی نقش فرهنگسازی ترافیکی در راستای کاهش آثار تصادفات و ارتقاء نظم و امنیت اجتماعی. مجله پژوهشهای راهبردی امنیت و نظم اجتماعی. بهار و تابستان 1392، سال دوم، شماره 1.
حافظنیا، م، ر. (1383). مقدمهایبرروشتحقیقدرعلومانسانی. تهران: انتشارات سمت. چاپ دهم.
حییم، س. (1376). فرهنگ یک جلدی فارسی انگلیسی. تهران: انتشارات فرهنگ معاصر.
خانواده و ارتقاء فرهنگ ترافیک و ایمنی (رفتار ترافیکی شما پدر و مادر دلسوز، بهترین الگو برای فرزندان است). مجله پیوند. فروردین و اردیبهشت 1388، شمارههای 354 و 355.
دلاور، ع. (1383). مبانی نظری و علمی پژوهشی در علوم انسانی و اجتماعی. تهران: انتشارات رشد. چاپ سوم.
دورکیم، ا. (١٣٨٤). درباره تقسیم کار اجتماعی. ترجمه: ع، ب، پرهام. تهران: نشر مرکز. چاپ دوم.
دهخدا، ع، ا. (1373). لغتنامه. دوره جدید. تهران: دانشگاه تهران.
ربانی، ر. (1386). جامعهشناسی کلانشهر تهران (مطالعه موردی فرهنگ ترافیک، چالشها و چشماندازها). مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی. خرداد و تیر 1386، شمارههای 237 و 238.
شرکاوی، م. (1379). درآمدی بر جامعهشناسی آموزش و پرورش. ترجمه: م، جعفرپوینده. تهران: نقش جهان.
عبدالرحمانی، ر. (1394). جامعهشناسی ترافیک. تهران: معاونت آمـوزش دانشگاه علوم انتظامی.
عبدالرحمانی، ر. (1394). مقدمهای بر درک فرهنگ ترافیک. تهران: دانشگاه علوم انتظامی.
عبدالرحمانى، ر. (1394). نـقش خانواده در آمـوزش فرهنگ ترافیک به فرزندان. نشریه آموزش علوم اجتماعى. شماره 4، دوره هشتم.
علاقهبند، ع. (1375). جامعهشناسی آموزش و پروررش. تهران: انتشارات روان.
گولد. (1376). فرهنگ علوم اجتماعی. با همکاری ویلیام ل.کولب. ترجمه: م، ج، زاهدای مازندرانی. تهران: انتشارات مازیار.
گیدنز، آ. (1373). جامعهشناسی. ترجمه: م، صبوری. تهران: نشر نی.
معین، م. (1364). فرهنگ فارسی. تهران: انتشارات امیرکبیر. چاپ هفتم.
نیازی، م. (1393). جرم. کارآگاه. سال هشتم، شماره 29.
_||_