تعیین عوامل اجتماعی مرتبط با مدگرایی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

الموضوعات :

بیانه مام‌الهی ¹ , محمود علمی ²

1 - کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران.
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه علوم اجتماعی؛ تبریز- ایران (نویسنده مسئول).

تاريخ الإرسال : 05 الإثنين , جمادى الثانية, 1437 تاريخ التأكيد : 05 الإثنين , جمادى الثانية, 1437 تاريخ الإصدار : 11 الأحد , جمادى الثانية, 1434

الکلمات المفتاحية: مدگرایی, دین‌داری, رسانه‌های جمعی, گروه‌های مرجع,

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل اجتماعی مرتبط بامدگرایی دربین دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی تبریز است. دراین پژوهش 376 نفر از دانشجویان به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش آماری دراین پژوهش شامل همبستگی پیرسون، آزمون t و آزمون F و رگرسیون چند متغیره است که از برآورد های نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شده است. با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ پایایی سوالات تحقیق (80/0)، هم چنین نتایج آزمون کولموگروف اسمیرنف با درجه معنی داری (0.029) نرمال بودن داده های حاصل را نشان می دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد بین متغیر میزان استفاده و تاثیرپذیری از رسانه های جمعی داخلی و مدگرایی (74/0) رابطه معنی دار وجود ندارد. هم چنین بین میزان استفاده و تاثیرپذیری از رسانه های خارجی (شبکه های ماهواره ای و اینترنت) ومدگرایی (022/0) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. هم چنین بین میزان تاثیرپذیری از گروه های مرجع و مدگرایی (007/0) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. لازم به توضیح است از انواع گروه های مرجع بین میزان تاثیرپذیری از نخبگان (0.126) و روحانیون (0.270) با میزان مدگرایی دانشجویان رابطه معنی داری وجود ندارد و نیز بین میزان دین داری و مدگرایی (0.028) رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. هم چنین بین متغیرهای زمینه ای جنسیت (0.004)، وضعیت تاهل (00/0) و پایگاه اقتصادی و اجتماعی (0.23) و مدگرایی رابطه مثبت ومعنی داری وجود دارد. مقدارضریب تعیین (r2) نشان می دهدکه 21 درصد ازتغییرات متغیر وابسته مدگرایی توسط این 4 متغیرمستقل تبیین می گردند و 79 درصد تغییرات، توسط عواملی غیر از این عوامل توضیح داده می شود. باتوجه به نتایج رگرسیون چندگانه می توان قضاوت کرد که متغیر وضعیت تاهل (141.)، گروه های مرجع (137.)، میزان استفاده و تاثیرپذیری از رسانه های جمعی خارجی (ماهواره، اینترنت)، (098.)، به مراتب، سهم بیشتری را درمقایسه با سایر متغیرها در پیش بینی متغیر مدگرایی دارند.

المصادر:

 امیری، م. (1390). بررسی رابطه ابعاد دین­داری و سبک زندگی جوانان. پایان­نامه کارشناسی ارشد تهران، دانشگاه پیام نور.

پاسبانی، ا؛ و دیگری. (1391). مصرف تظاهری در آراء تورستون وبلن و موضوع پس انداز. مجله تحقیقات اقتصادی. شماره 98، صص 205- 241.

توبک، ا. (1386). هویت و مدگرایی (تحقیق جامعه­شناختی دانشجویان دختر). پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه الزهرا.

ریتزر، ج. (1385). نظریه جامعه­شناسیدر دورانمعاصر. ترجمه: م، ثلاثی. تهران: نشر علمی فاین، بن.

سروستانی، ر؛ و دیگری. (1381). گروه­های مرجع در جامعه­شناسی و روان­شناسی اجتماعی با تاکید بر نظریه­های مرتن و فستینگر. مجله نامه علوم اجتماعی. شماره 20، صص 167- 149.

فخرسعادت، ز. (1385). بررسی میزان اثرگذاری رسانه­های ارتباط جمعی در انتخاب گروه­های مرجع توسط نوجوانان شهر تهران. پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی.

کوزر، ل. (1385). زندگی و اندیشه بزرگان جامعه­شناسی. ترجمه: م، ثلاثی. تهران: نشر علمی. چاپ دوازدهم.

مزینانی، م. (1382). میزان تاثیرپذیری دانش­آموزان دختر دوره دبیرستان منطقه یک تهران از فرهنگ بیگانه در زمینه مُد، آرایش و موسیقی. پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی.

 مزینانی، م. (1387). دختران شیعه و تهاجم فرهنگی. فصلنامه بانوان شیعه. سال 5، شماره 15، صص 57-37.

فاضلی، م. (1382). مصرف وسبک زندگی. قم: انتشارات صبح صادق. چاپ اول.

معیدفر، س؛ و دیگری. (1387). عوامل اجتماعی گرایش به مُد در میان جوانان 15 تا 29 ساله تهرانی. فصلنامه مطالعات جوانان. شماره 14 و 15، صص 12-1.

خواجه­نوری، ب. (1388). رابطه بین تصور از بدن و فرآیند جهانی شدن. مجله جامعه­شناسی کاربردی. سال 20، شماره 1، صص 24-1.

فرخ­نیا، ر؛ و دیگری. (1390). تاثیر فضای مجازی بر مدگرایی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک.

فرهنگی، ع؛ و دیگری. (1391). تاثیر رسانه­ها در تبلیغ سبک زندگی غربی با تاکید بر الگوی پوشش غربی. فصلنامه­ علمی- پژوهشی پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی. دانشکده علوم انسانی و قدرت نرم دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع)، سال دوم، شماره 5، بهار و تابستان 1391، صص 163-129.

رفعت­جاه، م. (1386). هویت انسانی زن در چالش با آرایش و مد. فصلنامه شورای فرهنگی اجتماعی زنان. کتاب زنان، سال دهم.

بهار، م؛ و دیگری. (1388). سنخ­بندی مُد در تهران: با تاکید بر نحوه پوشش زنان. مجله پژوهش زنان. سال 7، شماره 3، صص 38-27.

موسوی، س؛ و دیگری. (1390). بررسی تاثیر شبکه­های مد روی دانشجویان­ دختر مطالعه موردی دانشگاه تهران. فصلنامه تحقیقات فرهنگی. دوره چهارم، شماره 3، ص 116.

حمزه­ای، م. (1389). تعیین تفاوت­های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه­های مرجع. مجله زن در توسعه و سیاست. سال 8، شماره 4، صص 119-97.

Bourdiuo, p. (1984). Distinction. New York. Routledge & Kegan paul.

Bourdiuo, p. (1984). Distinction.  A Soial critique of the jugements of taste. London: R.k.p.

Veblen, T. (1894). The Economic Theory Of WomansDress.The Popular Science monthly, Vol. 46, P.p. 198-205.

Veblen, T. (1992). The Theory of The Leisure Class. London: Transaction Publish