بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
الموضوعات :محمود علمی 1 , فیروز راد 2 , امیر سیاه محمدیممقانی 3
1 - گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
2 - استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور- صندوق پستی 193953697، تهران- ایران.
3 - کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه علوم اجتماعی؛ تبریز- ایران
الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, مشارکت اجتماعی, تعهد سازمانی, تعهد هنجاری, تعهد عاطفی, انسجام اجتماعی, اعتماداجتماعی, تعهد عقلانی,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف بررسی رابطهی بین سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی در بین کارکنان دانشگاه آزاداسلامی واحد تبریز با استفاده از روش پیمایشی صورت گرفت. جامعهی آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد واحد تبریز میباشدکه نمونهی آماری با استفاده از فرمول کوکران 258 نفر محاسبه گردید و به روش نمونهگیری تصادفی مطبق نظر خواهد شد. برای جمعآوری اطلاعات مورد نیاز از دو پرسشنامه تعهد سازمانی مدل آلن و مییر و برای سنجش سرمایه اجتماعی پرسشنامه محقق ساخته طراحی گردید. هر دو پرسشنامه از روای لازم برخوردار بودند و پایایی آن ها به ترتیب 77/0 و 90/0 بود. پس از جمعآوری اطلاعات جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون تیتست استفاده شد که در نهایت با توجه به فرضیههای پژوهش نتایج زیر به دست آمد. نتایج حاصل از آزمون فرضیههانشان می دهدکه میزان تعهدسازمانی دربین کارکنان درحد متوسط میباشد ولی سرمایه اجتماعی تا حدودی بالا بود. در بین ابعاد سه گانه تعهد سازمانی (تعهد عاطفی، تعهد عقلانی، تعهد هنجاری) بعد عاطفی بیشترین میانگین و بعدعقلانی کمترین مقدار را به خودگرفته است. نتایج آزمون همبستگی نشان دادکه بین تعهد سازمانی و سرمایه اجتماعی در بین کارکنان همبستگی مستقیم معنیدار وجود دارد. و در بین ابعاد سهگانه تعهد سازمانی با سرمایه اجتماعی نیز همبستگی مستقیم و معنیدار بدست آمد. سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی مردان بیشتر از زنان به دست آمده است. هم چنین نتایج حاصله از رگرسیون چند متغیره نشان میدهد که 22 درصد از تغییرات متغیر ملاک توسط متغیرهای پیشبین پژوهش تبیین میشوند.
ابطحی، ح؛ و همکاران. (1385). رابطه میان تعهد حرفهای و سازمانی. ماهنامه تدبیر، سال هفدهم، شماره 177، صص: 61 – 56.
احمدپور، و. (1379). رابطه تعهد و وجدانکاری با تعهد سازمانی. توسعه مدیریت، شماره 11 و 12، ص 28-25.
بیرو، آ. (1370). فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمه: باقر ساروخانی . تهران: انتشارات کیهان. نشر ویرایش، 157.
تاجبخش، ک. ( 1385). سرمایه اجتماعی اعتماد، دموکراسی و توسعه. ترجمه: خاکباز و دیگری. تهران: نشر شیراز.
دانشمندی، ع. (1377). نقش نهادهای مدنی در توسعه اجتماعی. مجموعه مقالات اولین همایش تدوین برنامه سوم (جلد سوم)، تهران: انتشارات سازمان برنامه و بودجه.
ریتزر، ج. (1387). نظریه جامعهشناسی در دوران معاصر. ترجمه: محسن ثلاثی. نشرعلمی.
فوکویاما، ف. (1379). پایان نظم. ترجمه: غلامعباس توسلی. تهران: انتشارات جامعه ایرانیان.
قدیمی، م. (1386). بررسی میزان اعتماد اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن در بین دانشجویان دانشگاههای زنجان. پژوهشنامه علوم انسانی، شماره 53، صص 356-325.
قلیپور، آ. (1388). جامعهشناسی سازمانها. تهران: انتشارات سمت. چاپ نهم.
کریمزاده، م. (1378). تعهد سازمانی. مجله مدیریت، شماره 39، آبان و آذر، صص 20-11.
کلمن، ج. (1377). بنیادهای نظریه اجتماعی. ترجمه: منوچهر صبوری. تهران: نشر نی. چاپ اول.
گروسی، س؛ و دیگران. (1386). بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و احساس امنیت (مطالعه موردی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد جیرفت). فصلنامه دانش انتظامی. سال نهم، شماره دوم، صص 39-25.
گمینیان، و. (1386). رابطه بین تعهد شغلی و مفاهیم مشابه با آن. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان.
گیدنز، آ. (1380). جامعهشناسی. ترجمه: منوچهر صبوری. تهران: نشر نی.
Allen. N.J & Meyer, J. P. (1990). The Measurment and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to The Organization. Journal of Occupational Psychology,vol.63.pp.1-18.
Fukuyama. (1996). Trust: the Social Virtues and the Creation of Prosperity. New York :free press.
Krishna, Anirudh & Elizabeth Shrader. (2000). Cross- cultural Measure of social capital: a Tool and Result from India and panama, Washington, DC, world Bank social capital Initiative paper, No.21.
Mathieu, J. E., & Zajac, D. M. (1990). A review and meta-analysis of theantecedents, correlates, and consequences of organizationalcommitment. Psychological Bulletin, 108, 171-194.
Meyer, J. P. & Herscovitch, L. (2001). Commitment in the workplace: Toward a general model. Human Resource Management Review, vol. 11, no. 3, pp. 299-326.