تعیین عوامل موثر بر رفتارهای نخبگان سیاسی جمهوری اسلامی در فضای مجازی

الموضوعات :

بهروز فولادی ¹ , علی محسنی ² , رضا پریزاد ³

1 - دانشجوی دکتری علوم سیاسی(جامعه شناسی سیاسی)، گروه علوم سیاسی، واحد قم ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قم ، ایران
2 - استاد یار علوم سیاسی ، دانشکده علوم انسانی، واحد قم ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قم ، ایران ( نویسنده مسئول) [e-mail]
3 - استادیار علوم سیاسی ، دانشکده علوم انسانی، واحد قم ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قم ، ایران

تاريخ الإرسال : 17 الأحد , ذو القعدة, 1442 تاريخ التأكيد : 19 الإثنين , ربيع الأول, 1443 تاريخ الإصدار : 21 الأحد , شوال, 1443

الکلمات المفتاحية: رفتار سیاسی, فضای مجازی, نخبگان سیاسی,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: هدف این پژوهش تعیین عوامل مؤثر بر رفتارهای نخبگان سیاسی جمهوری اسلامی در فضای مجازی بود.روش: روش پژوهش تحقیق حاضر روش تحقیق اسنادی است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان سیاسی جمهوری اسلامی در فضای مجازی است. تکنیک جمع‌آوری اطلاعات نیز فیش‌برداری است.یافته ها: دریک کشور دموکراتیک با نوع حکمرانی خوب مشارکت نخبگان سیاسی و مردم نقش مؤثری در تدوین خط‌ مشی‌های حکومت در عرصه عمومی دارد. یک حکومت خوب تلاش می کند تا بسترهای مناسب برای مشارکت همه آحاد جمعه و همچنین نخبگان سیاسی را در امر سیاست گذاری و تدوین استراتژی های حکومتی فراهم نماید.نتیجه گیری: امروزه با پیدایش رسانه های نوین ارتباطی توجه ها به سمت استفاده از این بستر تبادل اطلاعات برای بهبود مشارکت و کنشگری سیاسی نخبگان و عامه، جلب شده است. در این مقاله نیز باهدف بررسی عوامل مؤثر بر رفتارهای نخبگان در فضای مجازی تلاش کردیم تا به این سؤال که چه پیش نیازها و عواملی باعث می شود تا نخبگان سیاسی در فضای مجازی دست به رفتار و کنشگری سیاسی بزنند پاسخ دهیم. بدیهی است که یک حکومت مبتنی بر دموکراسی و مشارکت سیاسی و اجتماعی بالا نیازمند تقویت تعامل‌ها و کنش های اجتماعی و سیاسی در بین همه احاد جامعه به‌ویژه نخبگان سیاسی می باشد.

المصادر:

1. احمدی طباطبایی، سیدمحمدرضا (1396) بررسی تأثیر عملکرد نخبگان سیاسی بر فرآیند پیشرفت سیاسی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه علمی ـ پژوهشی رهیافت انقلاب اسلامی، سال 11، شماره 40:24-3.


2. ایونز، مارک(1383) نخبه گرایی، ترجمه محمود شهابی، نشریه فرهنگ اندیشه، ش


3. باستانی, س., و لولایی, ف. (1391). کاربری رسانه ها و رفتار سیاسی دانشجویان دانشگاه تهران با تاکید بر نقش اینترنت. مطالعات توسعه اجتماعی - فرهنگی, 1(3), 7-38.


4. باتومور، تام(1382) جامعه شناسی سیاسی، ترجمه محمد حریری اکبری، تهران: شرکت نشر قطره.


5. باشگاه خبرنگاران جوان،1397، تعداد کاربران فعال شبکه های اجتماعی از مرز 3 میلیارد نفر عبور کرد +اینفوگرافیک، کدخبر: ۶۶۶۸۵۰۶ ، ۲۵ شهریور.


6. بیگدلو، مهدی و هادیان، ناصر (1397) تأثیر کارکردهای شبکه­های اجتماعی بر سمت گیری های فرهنگ سیاسی کاربران دانشگاهی در ایران (مطالعه موردی وایبر و تلگرام)، دوفصلنامه علمی- پژوهشی جامعه شناسی سیاسی جهان اسلام، دوره 6، شماره 1، (پیاپی 12): 104-73.


7. پیری، داریوش و میرزایی جگرلویی، نوشین (1397) ریخت شناسی الگوی رفتار نخبگان سیاسی در ایران بعد از انقلاب اسلامی، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، 14(42): 147-125.


8. جزینی­ زاده، معصومه و مطهری­ نژاد، حسین (1394) عوامل موثر بر شکل­گیری رفتار سیاسی در سازمان، کنفرانس بین­ المللی یافته­ های نوین پژوهشی در علم، مهندسی و فناوری.


9. حسینی، ح.؛ مقدم­ فر، ح. و قنبرپور، م.(1393) واکاوی نقش و کارکرد شبکه­های اجتماعی مجازی در حوادث انتخابات سال 1388 جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه علمی پژوهشی آفاق امنیت،7(24): 77-53.


10. روشه، گی (1376) جامعه شناسی پارسونز، ترجمه­ ی عبدالحسین نیک­ گوهر، تهران: تبیان.


11. سریع­ القلم، محمود (1386) فرهنگ سیاسی ایران، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.


12. شهرام نیا، س.ا.؛ ابراهیمی، ع. و بلباسی،م.، 1391، واکاوی مفهومی قدرت نرم و راهکار و فرصت های ایران در قبال آن، مجله دانش سیاسی و بین الملل، 1(3).


13. عبداللهی­ نژاد، علیرضا؛ قاسمی­ نژاد، ابوذر؛ صادقی، جواد (1395) رسانه های اجتماعی و مشارکت سیاسی در انتخابات رابطه استفاده از فیس بوک، تلگرام و اینستاگرام و مشارکت سیاسی دانشجویان در انتخابات هفتم اسفند، فصلنامه مطالعات رسانه های نوین، 2(5): 73-35.


14. علم، محمدرضا (1387) سهم فرهنگ سیاسی ایران در ناپایداری احزاب، تهران: انتشارات نیک­فرجام.


15. کریمی، علیرضا؛ بابائی، محمد؛ احمدی­راد، پروانه (1399) نگرش سیاسی دانشجویان کنشگر و عوامل اجتماعی موثر بر آن (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه­های شهر تهران)، مطالعات و تحقیقات اجتماعی درایران، 9(1): 262-235.


16. گولد، جولیوس و کولب، ویلیام(1384) فرهنگ علوم اجتماعی، ترجمه باقر پرهام، نهران: مازیار


17. محموداوغلی، رضا (1395) بررسی تاثیرات شبکه­های اجتماعی بر کنشگری سیاسی دانشجویان دانشگاه اصفهان، فصلنامه مطالعات توسعه اجتماعی ـ فرهنگی، دوره 4، شماره 4: 168-145.


18. Kaplan, M & Blakley, J (2009) The business and culture of social media, viewed 25 September 2011, <http://www.learcenter.org/ pdf/ business and culture of pdf>


19. Khamis, S & Vaughn K (2011) “Cyberactivism in the Egyptian revolution: how civic engagement and citizen journalism tilted the balance”, Arab Media and Society, 13.


20. Kietzmann, JH, Hermkens, K, McCarthy, IP & Silvestre, BS (2011) “Social media? Get serious! Understanding the functional building blocks of social media”,Business Horizons, vol. 54, no. 3, pp. 241–251.


21. Schneider, NC & Gräf, B (2011) Social dynamics 2.0: researching change in times of media convergenc, Case studies from the Middle East and Asia, Frank & Timme GmbH, Berlin.


22. Statisticbrain (2015), Facebook Statistics. Retrived on 20 Jan 2015 [online] fromhttp://www.statisticbrain.com/facebook-statistics/

 

 

1. 1. Gould J, Kolb W. Culture of Social Sciences. translated by Baqer Parham, Nahran: Maziar. 2005.


2. 2. Roche G. Parsons Sociology. Tehran: Tebyan. 1997.


3. 3. Batumor Political Sociology. Tehran: Qatreh Publishing Company. 2003.


4. 4. Evans M. Elitism. Farhang-e Andisheh. 2004;12.


5. 5. Shahram Nia S, Ebrahimi A, Balbasi M. Conceptual analysis of soft power and Iran's strategy and opportunities against it. Journal of Political and International Knowledge. 2012;1(3).


6. 6. Facebook Statistics. 2015.


7. Club YJ. , the number of active users of social networks exceeded 3 billion people + infographic, news code: 6668506, September 16th. 2006.


8. 8. Hosseini H, Moghadamfar H, Ghanbarpour M. Analysis of the role and function of virtual social networks in the events of the 2009 elections in the Islamic Republic of Iran. Afagh-e-Asmat Quarterly. 2014;7(24):53-77.


9. Elm m. The share of Iranian political culture in the instability of parties. Tehran. Nik Farjam Publications; 2008.


10. 10. Sari al-Qalam M. Political Culture of Iran. Tehran: Research Institute for Cultural and Social Studies. 2007.


11. 11. Mahdi B, Hadian N. The Effect of Social Networking Functions on the Orientations of Political Culture of Academic Users in Iran (Case Study Viber and Telegram. Quarterly Journal of Islamic World Studies. 2018;6(12):73-104.


12. 12. Schneider N-C. Social Dynamics 2.0: Researching Change in Times of Media Convergence: Case Studies from the Middle East and Asia: Frank & Timme GmbH; 2011.


13. Kaplan MB, J The business and culture of social media. 2009.


14. 14. Kietzmann JH, Hermkens K, McCarthy IP, Silvestre BS. Social media? Get serious! Understanding the functional building blocks of social media. Business horizons. 2011;54(3):241-51.


15. Khamis S, Vaughn K. Cyberactivism in the Egyptian revolution: How civic engagement and citizen journalism tilted the balance. Arab Media and Society. 2011;14(3):1-25.


16. 16. Ahmadi Tabatabai SMR. The effect of the performance of political elites on the process of political progress of the Islamic Republic of Iran. Quarterly Journal of the Islamic Revolution. 2017;11(40):3-24.


17. Mahmoudavoghli R. A Study of the Effects of Social Networks on Political Activism of Isfahan University Students. Quarterly Journal of Socio-Cultural Development Studies. 2016;4(4):145-68.


18. Bastani S, Lolaie F. Media Use and Political Behavior of Tehran University Students. Quarterly Journal of Socio-Cultural Development Studies. 2013;1(3):7-38.


19. 19. Jazinizadeh M, Motahhari Nejad H. Factors affecting the formation of political behavior in the organization. International Conference on New Research Findings in ScienceEngineering and Technology. 2015.


20. Karimi A, Babaei M, Ahmadirad P. Political Attitude of Acting Students and Social Factors Affecting It (Case Study: University Students in Tehran). Social Studies and Research in Iran. 2020;9(1):235-62.


21. 21. Piri D, Mirzaei Jagarlooi N. Morphology of the pattern of behavior of political elites in Iran after the Islamic Revolution. Journal of Political Science. 2006;147(42):125-47.


22. 22. Abdolahinejad A, Sadeghi J, GHASEMI NA. Social Media And Political Participation In Elections The Relation Between Using Facebook, Telegram And Instagram And Political Participation Of Students In Iran’s Parliamentary Elections In 2016. 2016.