اثر مصرف تقسیطی نیتروژن و دزهای علف کش ایمازامتابنزمتیل بر رقابت گندم با علفهای هرز
الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعیرضا محقق نژاد 1 , محمد آرمین 2 , مصطفی حیدری 3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار، سبزوار، ایران
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، سبزوار، ایران
3 - دانشیار دانشگاه صنعتی شاهرود
الکلمات المفتاحية: رقابت, علف هرز, گندم, نیتروژن, علف کش,
ملخص المقالة :
بررسی تأثیر تقسیط نیتروژن و دز علف کش مصرفی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط رقابت با علفهای هرز، با انجام آزمایشی در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در هنرستان کشاورزی سبزوار به عمل آمد. تیمارهای مورد مطالعه شامل نحوه مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره، با سه روش (30 درصد به هنگام کاشت و 70 درصد در زمان ساقه رفتن (T1)، 25 درصد هنگام کاشت، 25 درصد در زمان پنجه زنی و 50 درصد در زمان ساقه رفتن (T2) و 25 درصد هنگام کاشت، 50 درصد در زمان پنجه زنی و 25 درصد در زمان ساقه رفتن (T3) و مقدار مصرف علف کش دو منظوره ایمازامتابنزمتیل (آسرت) در پنج سطح در دزهای 0، 25، 50، 75 و 100 درصد از دز توصیه شده در هکتار بودند. مقدار مصرف علف کش 700 گرم ماده موثره در هکتار از فرمولاسیون سوسپانسیون 25% بود که در مرحله پنجه زنی گندم استفاده شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که عملکرد و اجزای عملکرد و جمعیت علفهای هرز تحت تأثیر دزهای مصرفی علف کش قرار گرفتند. افزایش دز مصرفی علف کش، تأثیر مثبت معنی داری روی عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی گندم داشت. نتایج همچنین نشان داد که تعداد سنبله گندم در واحد سطح به جای اینکه تحت تأثیر میزان دز مصرفی علف کش قرار گیرد، تحت تأثیر تقسیط نیتروژن قرار گرفت. بیشترین تعداد سنبله در واحد سطح، وزن هزار دانه، عملکرد اقتصادی، از تیمار مصرف نیتروژن 25 درصد به هنگام کاشت، 50 درصد در زمان پنجه زنی و 25 درصد در ساقه رفتن و دز توصیه شده علف کش در شرایط رقابت با ع لف هرز به دست آمد. با توجه به نبود اختلاف آماری معنی داری بین دز توصیه شده و کاهش 25% دز توصیه شده می توان گفت که استفاده از دز 75% توصیه شده علف کش دو منظوره ایمازامتابنزمتیل (0.56 لیتر ماده موثر در هکتار) و مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص به صورت 25 درصد هنگام کاشت، 50 درصد در زمان پنجه زنی و 25 درصد در هنگام ساقه رفتن افزایش عملکرد اقتصادی را موجب می شود.