اثر تاریخ کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی دو توده سیاه دانه (Nigella sativa)

الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

آزاده واثقی ¹ , احمد قنبری ² , مصطفی حیدری ³ , سعید دوازده امامی ⁴

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
2 - استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل
3 - عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل
4 - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان

تاريخ الإرسال : 13 السبت , ذو القعدة, 1433 تاريخ التأكيد : 19 الأربعاء , ربيع الثاني, 1435 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , ربيع الثاني, 1435

الکلمات المفتاحية: عملکرد, کیفیت, گیاهان دارویی, تاریخ کاشت, سیاهدانه,

ملخص المقالة :

اثر تاریخ کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی سیاهدانه با انجام، آزمایشی مزرعه ای با 4 تکرار در سال زراعی 89- 1388 در شهرستان خمینی شهر اصفهان بررسی شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام یافت که در آن دو توده هند و اصفهان به عنوان فاکتور اصلی و چهار تاریخ کاشت 25/8/88، 25/9/88، 15/12/88 و 15/1/89 به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه آماری داده ها نشان داد که اثر توده، تاریخ کاشت و اثر متقابل آنها بر اکثر صفات کمی و کیفی سیاهدانه معنی دار بود. نتایح حاصل از این تحقیق نشان داد که دو توده در صفات فنولوژیکی، مورفولوژیکی و کیفی تفاوت معنی داری با هم داشتند. توده اصفهان به دلیل سازگاری با شرایط آب و هوایی منطقه، توانست از بهترین عملکرد دانه و درصد روغن در تاریخ کاشت 25/8/88 نسبت به توده هندی برخوردار باشد. همچنین، تاخیر در تاریخ کاشت موجب کاهش اکثر صفات مربوط به عملکرد و اجزای عملکرد شد. به طور کلی، اگر هدف از کشت سیاهدانه، عملکرد دانه، درصد بالاتر روغن دانه باشد، تاریخ کشت دوم و سوم برای توده اصفهان و تاریخ کشت سوم برای توده هند می تواند استفاده شود. همچنین، بیشترین میزان درصد ماده خشک، سدیم، کلسیم، روی و منگنز در سیاهدانه توده اصفهان، بیشترین درصد خاکستر دانه، میزان پتاسیم، فسفر، مس، منیزیم و آهن در سیاهدانه توده هند ملاحظه شد.