اثر مقادیر مختلف سلنیم و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم بهاره

الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

اولدوز بخشی راد ¹ , محمد معز اردلان ² , عادل ریحانی تبار ³

1 - فرهیخته ی کارشناسی ارشد شیمی و حاصلخیزی خاک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
2 - استاد گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
3 - استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

تاريخ الإرسال : 22 الأربعاء , ربيع الثاني, 1431 تاريخ التأكيد : 20 الخميس , ذو القعدة, 1431 تاريخ الإصدار : 16 الإثنين , ذو الحجة, 1431

الکلمات المفتاحية: عملکرد, رشد, گوگرد, گندم بهاره, سلنیم,

ملخص المقالة :

سلنیم عنصری ضروری برای سلامت انسان و دام با خواص آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی می‌باشد. اگرچه سلنیم هنوز به‌عنوان عنصری ضروری در گیاهان عالی به‌شمار نمی‌رود، ولی گزارش های متعددی در ارتباط با اثرات مثبت آن در افزایش رشد گیاه وجود دارد. به‌منظور ارزیابی اثر سلنیم و گوگرد بر رشد و عملکرد سه رقم گندم بهاره آزمایشی در گلخانه ی ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1388 به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه رقم گندم (کرج، پیشتاز و سپاهان)، پنج سطح سلنیم (0 ، 0.2، 2، 5 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم) که به‌صورت سلنات سدیم استفاده گردید و چهار سطح گوگرد (0، 50، 100 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم) که به‌صورت گوگرد عنصری مصرف گردید. نتایج نشان داد استفاده از سلنیم در سطوح 0.2 و 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم، باعث افزایش رشد و عملکرد هر سه رقم می گردد، در صورتی‌که استفاده از 5 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم سلنیم در شرایط نبود گوگرد باعث بروز علایم سمیت به‌صورت لکه‌های سفید در حاشیه ی برگ‌ها گردید که این علایم در تیمارهایی با مقدار 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم گوگرد کاهش و با مقـدار گـوگـرد 150 میلی‌گرم بر کیلـوگرم فـاقد عــلایم سمیت بودند، که این امر نشان دهنده ی اثر مثبت مقادیر کم سلنیم در افزایش رشد و عملکرد گیاه و اثر متقابل معنی دار سلنیم و گوگرد در کاهش اثرات سمیت سلنیم در گیاه می‌باشد.