اثر پرایمینگ بذر با اسیـد سالیسیلیک بر پاره ای صفات فیزیولوژیک لوبیا چشم بلبلی ( Vigna unguiculata L) تحت تنش کم آبی در زمان غلاف بندی

الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

فرید شکاری ¹ , آرش پاک مهر ² , مهدی راستگو ³ , مریم وظایفی ⁴ , میر جلیل قریشی نسب ⁵

1 - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه زنجان
2 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
3 - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه زنجان
4 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
5 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

تاريخ الإرسال : 25 الخميس , ربيع الأول, 1431 تاريخ التأكيد : 06 الإثنين , رمضان, 1431 تاريخ الإصدار : 08 السبت , جمادى الثانية, 1431

الکلمات المفتاحية: پرایمینگ, لوبیاچشم بلبلی, تنش کم آبی, اسید سالیسیلیک,

ملخص المقالة :

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بذور با اسید سالیسیلیک بر پاره ای صفات فیزیولوژیک لوبیا چشم بلبلی رقم پرستو، تحت تنش کم آبی، آزمایشی در قالب طرح اسپلیت بلوک با سه تکرار در سال 1387 در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در 2 سطح (آبیاری منظم- تنش کم آبی در زمان غلاف بندی) و پرایمینگ به وسیله ی اسید سالیسیلیک، به عنوان عامل فرعی در پنج سطح (صفر،900، 1800، 2700 و3600 میکرو مولار) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد که اثر آبیاری و اسید سالیسیلیک بر روی تمام صفات، معنی دار بود. از سوی دیگر اثر متقابل آبیاری با اسید سالیسیلیک تنها برای محتوای نسبی آب برگ، سرعت فتوسنتز، محتوای کلروفیل a، محتوای کلروفیل کل برگ و عملکرد دانه معنی دار بود. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که محتوای آب نسبی، سرعت فتوسنتز، هدا یت روزنه ای، محتوای کلروفیل و عملکرد دانه در شرایط تنش کم آبی در مقایسه با شرایط آبیاری منظم کاهش، ولی میزان CO2 زیر اتاقک روزنه ای افزایش یافت. صفات مذکور در بذور پرایم شده با اسید سالیسیلیک جز میزان CO2 زیر اتاقک روزنه ای در مقایسه با بذور پرایم نشده افزایش یافت. بذور پرایم شده با دز2700 میکرومولار اسید سالیسیلیک محتوای آب نسبی بیشتری به خود اختصاص دادند که این امر محافظت علیه تنش خشکی را بهبود بخشید و با افزایش محتوای کلروفیل و هدایت روزنه ای، سرعت فتوسنتز گیاهان حاصله افزایش یافت. بنابراین بذور پرایم شده با دز 2700 میکرومولار اسید سالیسیلیک، بیشترین عملکرد دانه (معادل 4424 و 2475کیلوگرم در هکتار به ترتیب در تیمار آبیاری منظم و تنش کم آبی) را داشتند.