اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تنیدگی والدینی، مادران دانش آموزان دختر دوره ابتدایی

الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

زهرا محمدی ¹ ( دانشجوی دکتری روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوارسگان)، اصفهان، ایران )
سید عباس هاشمی ² ( کارشناس ارشد روان شناس بالینی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران (اصفهان)، اصفهان، ایران )

تاريخ الإرسال : 27 الأربعاء , ربيع الثاني, 1438 تاريخ التأكيد : 25 الخميس , ذو القعدة, 1438 تاريخ الإصدار : 04 الأربعاء , ربيع الأول, 1439

الکلمات المفتاحية: مادران, تنیدگی والدینی, پذیرش و تعهد درمانی,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تنیدگی والدینی، مادران دانش آموزان دختر دوره ابتدایی صورت گرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی با اجرای پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که از بین کلیه مادران دانش‌آموزان دختر دوره ابتدایی شهر خمینی شهر (اصفهان) تعداد 60 نفر با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش و مصاحبه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (30 مادر) و گروه گواه (30 مادر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش خانواده مبتنی بر پذیرش و تعهد درمانی قرار گرفتند. جهت ارزیابی تنیدگی در نظام والد-کودک از پرسشنامه خود گزار ش دهی آبیدین (1990) استفاده شد. داده‌ها با استفاه از روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که متغیر مستقل در تقویت‌گری، خلق کودک، پذیرندگی، سازش‌پذیری اثر دارد. اما مداخله آموزش خانواده مبتنی بر پذیرش و تعهد نتوانسته منجر به بهبود عملکرد کودکان در متغیر بی‌توجهی/ فزون‌کنشی گردد (05/0P<). به طور کلی نتیجه این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش خانواده مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به بهبود تنش والدگری مادران شده است.