اثر بخشی زوج درمانی به روش واقعیت درمانی، بر بهبود روابط صمیمانه زوجین
الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتیالهام عرب پور 1 , کیانوش هاشمیان 2
1 - کارشناسی ارشد، مشاور دانشگاه خاتم، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: زوج درمانی, صمیمیت زناشویی, واقعیت درمانی,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی به روش واقعیت درمانی بر بهبود روابط صمیمانه زوجین صورت گرفته است. روش پژوهش شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه ی مورد مطالعه، شامل زوج هایی است که به دلیل درگیری و تعارض به یکی از مراکز مشاوره ره آسا، آفتاب و بهزیستی رامسر مراجعه نمودند. تعداد 20 زوج از میان 50 زوج متقاضی به صورت تصادفی ساده، انتخاب شدند، آنگاه به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. متغیر وابسته صمیمیت زناشویی، با پرسشنامه هنجار شده صمیمیت زناشویی، قبل و پس از دوره درمان اندازه گیری شد. بعد از تأیید روایی جهت محاسبه پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شد. مقیاس صمیمیت با ضریب آلفای 91/0 تا 97/0 از همسانی درونی بسیار عالی برخوردار بوده است. به منظور تحلیل داده ها و حذف اثر پیش آزمون، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج آماری نشان داد شیوه ی زوج درمانی به روش گلاسر، در بهبود روابط صمیمانه ی زوجین موثر نبوده است، اما این شیوه در از خودگذشتگی مؤثر بوده است.