ارزیابی سیمای بالینی خودکشی در کودکان و نوجوانان شهر رشت
الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
فاطمه پور نصرالله
1
,
مائده میرزائی ملاطی
2
1 - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2 - دانشجوی دکتری تخصصی گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
الکلمات المفتاحية: خودکشی, کودکان, نوجوانان, سیمای بالینی,
ملخص المقالة :
خودکشی و افکار خودکشی در بین کودکان و جوانان به دلیل جمع‌آوری ناقص اطلاعات اغلب خطر دست کم گرفته می‌شود. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سیمای بالینی خودکشی در کودکان و نوجوانان شهر رشت انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی ـ گزارش موارد در بازه زمانی شش ماهه و روش گردآوری اطلاعات به صورت میدانی صورت گرفت. جامعه آماری کلیه‌ی کودکان و نوجوانان اقدام کننده به خودکشی در شهر رشت در سال 1400 بود که از این بین 30 نفر از کودکان و نوجوانان بستری‌شده در بیمارستان‌های شفا، رازی، 17 شهریور و پورسینا رشت به صورت روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از چک لیست جمعیت شناختی، پرسشنامه علایم مرضی و همچنین از فهرست علایم بالینی استفاده شد. همچنین داده‌ها با آزمون آماری توصیفی و خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که اکثرشرکت‌کنندگان بر اساس فهرست علائم بالینی دارای افسردگی و بقیه دارای بدنی سازی، وسواسی جبری، حساسیت بین فردی، اضطراب، خصومت، فوبی، افکار پارانوییدی و روان‌پریشی هستند. شرکت‌کنندگان بر اساس پرسشنامه علائم مرضی کودکان دارای بیش فعالی ـ نقص توجه و بقیه دارای نافرمانی مقابله‌ای، سلوک، افکار وسواسی، اعمال وسواسی، استرس پس از آسیب، تیک‌های حرکتی، افسردگی اساسی، افسردگی مداوم و اضطراب اجتماعی بودند. سوابق خانوادگی، اعتیاد، سابقه ترومای دوران کودکی، فرار از مدرسه، مشکلات روانی، سابقه بستری و بخصوص عواملی همچون افسردگی و اضطراب از عوامل اصلی در خودکشی در کودکان و نوجوانان اقدام کننده به خودکشی هستند. لازم است روانشناسان و مسئولین مدارس اقداماتی در جهت ارتقای سلامت روانی کودکان و نوجوانان اتخاذ نمایند.
