بررسی رابطه بین امنیت روانی و بهزیستی ذهنی در گرایش زنان به جراحی زیبایی با توجه به نقش میانجی خودشیفتگی
الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتییاسمن نوروزی 1 , امیرحسین شیخ پور 2 , الهام کاویانی 3
1 - کارشناس ارشد گروه روانشناسی بالینی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
2 - کارشناس ارشد گروه روانشناسی بالینی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
3 - استادیار گروه علوم تربیتی،واحد کرمانشاه،دانشگاه آزاد اسلامی ، کرمانشاه، ایران.
الکلمات المفتاحية: امنیت روانی, بهزیستی ذهنی, گرایش به جراحی زیبایی, خودشیفتگی, شخصیت خودشیفته.,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف بررسی بین امنیت روانی و بهزیستی ذهنی در گرایش به جراحی زیبایی زنان و تحلیل نقش واسطه ای خود شیفتگی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی زنان 18 تا 68 ساله شهر کرمانشاه بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و تعداد آن ها 300 نفر بود. پرسشنامه های استفاده شده در این پژوهش عبارتند از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه امنیت روانی زارع و امین پور(1390)، مقیاس بهزیستی ذهنی کیز و ماگیارمو(2003)، پرسشنامه گرایش به جراحی زیبایی اعتمادی فرد و امانی(1392) و پرسشنامه شخصیت خودشیفته آمز(2006). داده ها با استفاده از نرم افزار smart pls-3 و روش معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج به دست آمده از یافته ها میانگین متغیر امنیت روانی برابر با 78/1 که نشان دهنده امنیت روانی پایین است، میانگین بهزیستی ذهنی برابر با 33/3 است که در حد مطلوبی قرار دارد، میانگین گرایش به جراحی زیبایی در زنان برابر با 66/2 و میانگین خود شیفتگی برابر با 72/1 است که در حد پایین قرار دارد. از یافته ها می توان نتیجه گرفت وجود رابطه بین امنیت روانی و بهزیستی ذهنی با گرایش به جراحی زیبایی در زنان از طریق نقش واسطه ای خودشیفتگی معنادار به نظر می رسد.