بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کیفیت زندگی، راهبردهای مقابلهای و ناگویی هیجانی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم
الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
لاله نادری اصل
1
,
مریم کدخدایی
2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه روان شناسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاداسلامی، اصفهان، ایران
2 - استادیار گروه روان شناسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
الکلمات المفتاحية: تنظیم هیجان, کیفیت زندگی, راهبردهای مقابلهای, ناگویی هیجانی, اوتیسم.,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کیفیت زندگی، راهبردهای مقابلهای و ناگویی هیجانی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون -پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودکان مبتلا به اوتیسم مراجعه کننده به یک مرکز توانبخشی کودکان اوتیسم در اصفهان به تعداد 80 نفر بود. 30 مادر دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. مادران گروه آزمایش طی 8 جلسهی 2 ساعتی تحت آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس (2002) قرار گرفتهاند، افراد گروه کنترل طی این مدت هیچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. همه آزمودنیها قبل و بعد از آموزش به پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(1989) ، پرسشنامهی راهبردهای مقابلهای لازاروس و فولکمن (1984) و پرسشنامهی ناگویی هیجانی تورنتو(1994) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نسخهی 24 نرمافزار SPSS و با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد نمرات کیفیت زندگی و راهبردهای مقابلهای گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پسآزمون بهطور معناداری بالاتر و نمرات ناگویی هیجانی بهطور معناداری پایینتر بود(05/0>P). از این یافتهها استنباط میشود که آموزش تنظیم هیجان شیوه مناسبی برای بهبود کیفیت زندگی، راهبردهای مقابلهای و ناگویی هیجانی در مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم میباشد.
_||_