رابطه بین حافظة فعّال، میزان اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان
الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
محمد مجتبی زاده
1
(
استادیار گروه برنامه ریزی علوم اداری و مدیریت، واحد خدابنده، دانشگاه آزاد اسلامی، خدابنده، ایران
)
حسن اسدزاده
2
(
دانشیارگروه روان شناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
)
یوسف کریمی
3
(
استاد گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
)
علی دلاور
4
(
استاد گروه سنجش و اندازه گیری، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: اضطراب, پیشرفت تحصیلی, حافظه فعال, دانش آموز, مدرسه,
ملخص المقالة :
این پژوهش به منظور بررسی رابطة بین ظرفیّت حافظة فعّال، سطح اضطراب و پیشرفتِ تحصیلی انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، کلیه دانش-آموزان پایه یازدهم دوره متوسطه دوم شهر زنجان به تعداد 1458 است. حجم نمونه با استفاده از جدول کریسی و مورگان، 304 نفر برآورد شد. این تعداد نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به صورت تصادفی انتخاب شد. در این پژوهش از آزمون حافظة فعّال دانیمن و کارپنتر (1980) و مقیاس خود سنجی اضطراب زونگ (1970) به عنوان ابزار پژوهش، استفاده شد. از معدل پایان سال تحصیلی دانش-آموزان نیز به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده های جمع-آوری شده، علاوه بر شاخصهای آمار توصیفی، از طریق اجرای آزمون آماری معنی دار بودن ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون چند متغیّره تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد بین ظرفیّت حافظة فعّال، سطح اضطراب و پیشرفت تحصیلی رابطة معنی دار وجود دارد. یافته های جانبی پژوهش نشان داد، بین پیشرفت تحصیلی، سطح پردازش و میزان اندوزش و بین سطح اضطراب، سطح پردازش و میزان اندوزش رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیّره نشان داد بین متغیّر های پیش بینی کننده اضطراب و حافظة فعّال، توان پیش بینی متغیر پیشرفت تحصیلی را دارند.
_||_
