توسعه پایدار اجتماعی در سطح ایران و جهان: با رویکرد داده کاوی

الموضوعات :

منا آهنی ¹ , مرتضی موسی خانی ² , محمدعلی افشارکاظمی ³

1 - دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (عهده دار مکاتبات)
2 - استاد، گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - دانشیار،گروه مدیریت صنعتی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 07 الأربعاء , محرم, 1442 تاريخ التأكيد : 07 الأربعاء , محرم, 1442 تاريخ الإصدار : 03 السبت , محرم, 1442

الکلمات المفتاحية: ایران, توسعه پایدار, توسعه اجتماعی, بانک جهانی,

ملخص المقالة :

توسعه اجتماعی در برگیرنده بعدی از توسعه است که بر کنش و واکنش های انسانی، نهادها و روابط اجتماعی با یکدیگر تأکید می ورزد، و بر آن ها تمرکز می نماید. در این مطالعه، شاخص های اجتماعی ارائه شده بر روی سایت بانک جهانی مورد بررسی قرار گرفت، که با بکارگیری روش دلفی و استفاده از نظر خبرگان، 6 شاخص در وضعیت توسعه پایدار ایران، موثر قلمداد گردید. به منظور بررسی توسعه پایدار اجتماعی بر اساس شش شاخص منتخب (نرخ رشد جمعیت؛ بهره وری نیروی کار؛ هزینه های دولت برای آموزش و پرورش؛ سرانه هزینه های بهداشت و سلامت؛ نرخ سواد بزرگسالان؛ امید به زندگی در بدو تولد) برای 186 کشور جهان، داده ها از بانک جهانی استخراج گردید. هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت ایران بر مبنای شش شاخص منتخبِ حوزه اجتماعی و تعیین جایگاه ایران در بین دیگر کشورهای جهان، با استفاده از تکنیک خوشه بندی؛ و سپس شناسایی شبیه ترین کشورها در طی 18 سال گذشته با وضعیت توسعه پایدار اجتماعی در ایران، است. یافته های پژوهش نشان می دهد، کشور ایران از منظر شاخص های اجتماعی توسعه پایدار بیشترین هم خوشه گی را با کشورهای بحرین، بنگلادش، باربادوس دارد که 14 بار در طی سال های 1996 تا 2016، در یک گروه قرار گرفتند و 12 بار با کشور اندونزی و ونزوئلا در یک خوشه قرار گرفته است؛ و 11 بار با کشور ترکیه؛ و با کشورهای الجزیره، آنگولا، آرژانتین و ویتنام 10 بار هم خوشه بوده است. در پایان بر مبنای یافته های پژوهش پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی ارائه شده است.