مکانیزم و مصادیق بازنگری در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی ( ICC)
الموضوعات : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
سهیلا یوسفی
1
()
مهدی مومنی
2
()
الکلمات المفتاحية: بازنگری, دیوان بین المللی کیفری, اساسنامه, اجلاس کامپالا, اجلاس نیویورک,
ملخص المقالة :
سهیلا یوسفی[1]- مهدی مومنی[2] تاریخ دریافت: 4/7/1398- تاریخ پذیرش: 3/10/1398 چکیده: بازنگری اسناد بین المللی، تجلی پویایی حقوق است. متداول ترین روش، دستیابی به اجماع حداکثری اعضاست. اساسنامه دیوان کیفری بین المللی چگونگی بازنگری را بیان می کند. در کنفرانس کامپالا 2010 ، موارد مهمی مطرح شد. کنفرانس نیویورک 2017، تلاش دولت های عضو ICC در کنفرانس کامپالا را تا حد زیادی تکمیل کرد. سوال اصلی اینکه راهکار مطرح در اساسنامه تا چه اندازه از کارآیی برخوردار است و تا چه میزان از تمام ظرفیت ها استفاده شده است؟ بنظر می رسد؛ در راهکارهای ارائه شده، از تمام ظرفیت های اساسنامه، از جمله ظرفیت شورای امنیت، توسط دول متعاهد استفاده نشده است. از همین رو ارزیابی عملکرد دیوان، با انتقاد مواجه است. پژوهش حاضر با تکیه بر دکترین حقوقی، اسناد بین المللی(UN , ICJ , ICC) به نقد و تحلیل مبانی بازنگری و رویه عملی و اسناد سازمان های بین المللی پرداخته است . [1] - دانشجوی دکتری، حقوق (گرایش بین الملل عمومی)، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران yo.so58@yahoo.com [2] - استادیار و عضو هیئت علمی، کیفری و جرم شناسی، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران: نویسنده مسئول drmomeni.law@gmail.com
_||_
