بررسی تاریخی استقلال داوری در حل و فصل اختلافات بینالمللی
الموضوعات : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیحامد مقیسه 1 , حسن مرادی 2 , مصطفی نقیزاده انصاری 3
1 - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، گروه حقوق خصوصی ، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی
2 - استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران: نویسنده مسئول
3 - استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: اختلافات بینالمللی, دادرسی, استقلال داوری, دادگاه های ملی,
ملخص المقالة :
این مطالعه به بررسی تاریخی استقلال داوری در حل و فصل اختلافات بینالمللی می پردازد. روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات از رویکرد اسنادی استفاده شده است. بهترین روش در حل و فصل اختلافات قراردادی در عرصه بینالملل، انعقاد قرارداد داوری میان طرفین است زیرا هم تضمین حسن اجرای قرارداد است و هم مداخله دادگاههای ملی در خصوص موضوع مربوطه را محدود می نمایند. لیکن مراجعه به قواعد داوری به معنای مستثنی نمودن دخالت دادگاههای ملی در موضوع مورد اختلاف قراردادی است. سوالی که ما در این تحقیق با آن روبه رو بودیم این بود که استقلال داوری با عدم دخالت دادگاه های ملی در حل و فصل اختلافات بینالمللی یکسان است؟ بنظر میرسد که هرچند که استقلال نهاد داوری مهم است ولی حتی برای اجرای رای داوری نیازمند کمک دادگاه های ملی هستیم.
_||_