مروری بر حذف یون‌های فلزات سمی توسط هیدروژل‌های پلیمری
الموضوعات : کاربرد شیمی در محیط زیست
سمانه خدادای
1
(گروه مهندسی شیمی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران)
محراب فلاحی سامبران
2
(گروه مهندسی شیمی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران)
الکلمات المفتاحية: ظرفیت جذب, جاذب‌ها, هیدروژل‌ها, یون‌های فلزات سمی,
ملخص المقالة :
امروزه تحقیقات پیوسته و پژوهش های گسترده ای در دنیا برای سنتز انواع جاذب های نوین، جهت حذف فلزات سمی با ظرفیت جذب یونی بالا به همراه ماهیت غیر سمی و خواص زیست تخریب پذیری در حال انجام است. تا کنون ناخالصی های مختلفت یونی به طرق مختلف حذف شده اند. ظرفیت جذب و عملکرد بالا، خواص آب دوستی، قابلیت احیاء و غیرسمی بودن، هیدروژل ها را به رقیب خوبی برای حذف آلاینده های مختلف آبزی از جمله یون های فلزات سنگین تبدیل کرده است. هیدروژل‌ها دارای ساختارهای متخلخل، سه بعدی و گروه‌های عاملی شیمیایی حساسی هستند که آنها را قادر می سازد تا به راحتی یون های فلزی و رنگ ها را از فاضلاب گرفته و این آلاینده های سمی را با تغییر در شرایط محلول آبی آزاد کنند. ویژگی آبدوست جاذب های هیدروژل باعث می شود که شبکه ای انعطاف پذیر از زنجیره های پلیمری تشکیل شود که به مولکولهای آلاینده اجازه می دهد تا به سرعت با آب به شبکه نفوذ کرده و کمپلکس های پایدار با گروه های عاملی را تشکیل دهند. آنها پلیمرهای آبدوست سه بعدی هستند که مقادیر زیادی آب را جذب می کنند و متورم می شوند تا یک ژل جامد تشکیل دهند و در عین حال ساختار فیزیکی خود را بدون حل شدن حفظ کنند. به دلیل پتانسیل بالایی که آن ها برای حذف موثر فلزات سنگین و رنگ ها دارند برای تصفیه آب و فاضلاب بسیار مناسب هستند. مقاله حاضر پیشرفت‌های اخیر در تصفیه آب و فاضلاب توسط هیدروژل ها و انتخاب‌پذیری، کارایی و قابلیت استفاده مجدد هیدروژل‌ها در این زمینه را مورد بحث و بررسی قرار می دهد.
_||_
