مروری بر حذف یون های فلزات سمی توسط هیدروژل‌های پلیمری
الموضوعات : کاربرد شیمی در محیط زیست
محراب فلاحی سامبران
1
(دانشکده مهندسی شیمی)
سمانه خدادادی
2
(دانشجوی دکتری مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر)
الکلمات المفتاحية: ظرفیت جذب, جاذب‌ها, هیدروژل‌ها, یون‌های فلزات سمی,
ملخص المقالة :
امروزه تحقیقات پیوسته و پژوهش‌های گسترده‌ای در دنیا برای سنتز انواع جاذب‌های نوین، جهت حذف فلزات سمی با ظرفیت جذب یونی بالا به همراه ماهیت غیر سمی و خواص زیست تخریب پذیری در حال انجام است. تا کنون ناخالصی‌های مختلفت یونی به طرق مختلف حذف شده‌اند. ظرفیت جذب و عملکرد بالا، خواص آب دوستی، قابلیت احیاء و غیرسمی بودن، هیدروژل‌ها را به رقیب خوبی برای حذف آلاینده‌های مختلف آبزی از جمله یون‌های فلزات سنگین تبدیل کرده است. هیدروژل‌ها دارای ساختارهای متخلخل، سه بعدی و گروه‌های عاملی شیمیایی حساسی هستند که آنها را قادر می سازد تا به راحتی یون‌های فلزی و رنگ‌ها را از فاضلاب گرفته و این آلاینده‌های سمی را با تغییر در شرایط محلول آبی آزاد کنند. ویژگی آبدوست جاذب‌های هیدروژل باعث می‌شود که شبکه‌ای انعطاف پذیر از زنجیره‌های پلیمری تشکیل شود که به مولکولهای آلاینده اجازه می‌دهد تا به سرعت با آب به شبکه نفوذ کرده و کمپلکس‌های پایدار با گروه‌های عاملی را تشکیل دهند. آنها پلیمرهای آبدوست سه بعدی هستند که مقادیر زیادی آب را جذب می‌کنند و متورم می‌شوند تا یک ژل جامد تشکیل دهند و در عین حال ساختار فیزیکی خود را بدون حل شدن حفظ کنند. به دلیل پتانسیل بالایی که آنها برای حذف موثر فلزات سنگین و رنگ‌ها دارند برای تصفیه آب و فاضلاب بسیار مناسب هستند. مقاله حاضر پیشرفت‌های اخیر در تصفیه آب و فاضلاب توسط هیدروژل‌ها و انتخاب‌پذیری، کارایی و قابلیت استفاده مجدد هیدروژل‌ها در این زمینه را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد.
_||_
