سنجش و ارزیابی مؤلفه های اثرگذار بر رضایتمندی ساکنین مجتمع های مسکونی از کیفیت مسکن تحت تصرف (مطالعه موردی: منطقه 2 شهرداری گرگان)

الموضوعات :

سعید ملکی ¹ , مصطفی آریان کیا ² , بنفشه باد دست ³

1 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز
2 - دانش آموخته مقطع کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گلستان، گرگان،ایران
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه گلستان، گرگان

تاريخ الإرسال : 19 الثلاثاء , شوال, 1439 تاريخ التأكيد : 02 الخميس , صفر, 1440 تاريخ الإصدار : 15 الإثنين , جمادى الأولى, 1440

الکلمات المفتاحية: کیفیت زندگی, گرگان, رضایتمندی, مسکن, سکونتگاه‌های شهری,

ملخص المقالة :

رشد سریع شهرنشینی در دهه های اخیر موجب بروز بحران های مختلف در زندگی شهری نظیر مشکلات محیطی و نزول کیفیت محیط زندگی شده است. کاربری مسکونی اصلی ترین و بیش ترین فضای شهریست که از این تحولات متأثر می باشند. در این میان شناخت ارزش های محیطی و تأثیر آن ها بر رضایتمندی سکونتی در شهرها اهمیت زیادی در برنامه ریزی مسکن شهری دارد. رضایتمندی ساکنان از محیط مسکونی علاوه بر سلامتی جسمانی و روانی ساکنان، بر شاخص های مهم برنامه ریزی، همچون کیفیت زندگی، نرخ جابه جایی و پیش بینی تقاضای مسکن مؤثر است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف شناخت مؤلفه های اثرگذار بر رضایت ساکنین مجتمع های مسکونی و ارتباط متغیرهای مؤثر بر افزایش رضایتمندی ساکنین از کیفیت محیط سکونتی تحت تصرف در منطقه دو شهر گرگان می پردازد.رویکرد حاکم بر پژوهش از نوع کاربردی- توسعه ای و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش منطقه 2 گرگان و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 382 نفر محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از برداشت میدانی و تحلیل فضایی آمارها از نرم افزارآماریSPSS و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد که میان متغیر بافت کالبدی مجتمع های سکونتی با مقدار آزمون 0.018- و متغیر حس تعلق به مکان ساکنین مجتمع های سکونتی با مقدار آزمون 0.319- و سطح معناداری صفر رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون t تک نمونه ای نشان می دهد که در سطح 95 درصد بین میزان رضایتمندی ساکنین از کیفیت مسکن با وضعیت دسترسی به خدمات و امکانات، نوع معماری، مؤلفه های زیست محیطی و روابط همسایگی مجتمع های مسکونی رابطه معناداری وجود دارد به گونه ای که وجود متغیرهای مذکور بر میزان رضایت مندی ساکنین از کیفیت مجتمع های مسکونی تأثیر گذار است.