ارزیابی شدت فرسودگی در محیط ساخته شده با روش تلفیقی AHP & O.M در محیط GIS(نمونۀ موردی: محدودۀ 15 هکتاری محله همت آباد اصفهان)
الموضوعات :محمود محمدی 1 , داریوش مرادی چادگانی 2 , زهرا قاطعی کلاشمی 3
1 - دانشیار، گروه شهرسازی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
2 - استادیار گروه شهرسازی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
3 - کارشناس ارشد شهرسازی گرایش برنامهریزی شهری، دانشگاه هنر اصفهان، کارشناس مدیریت پژوهش، خلاقیت و فناوریهای نوین شهرداری اصفهان، اصفهان، ایران،
الکلمات المفتاحية: GIS, فرایند تحلیل سلسله مراتبی, بافت فرسوده, شدت فرسودگی, محله همتآباد شهر اصفهان,
ملخص المقالة :
شهرها در طول دوران حیات خود متناسب با شرایط محیط پیرامون و نیز شرایط درون خود دگرگون میشوند. این دگرگونی در تمامی ساختار فضایی شهر (چون ساختار کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و...)قابل ردیابی است و دارای ابعاد کمی و کیفی میباشند. دگرگونی فضایی (بهویژه دگرگونی کالبدی) نیازمند مدیریت و برنامهریزی در جهت دستیابی به توسعه متوازن و رفاه مطلوب ساکنین میباشد. در صورتی که در این زمینه کاستیهایی وجود داشتهباشد دگرگونیهای شهر به مشکلات متعدد کالبدی، اقتصادی، زیستمحیطی و اجتماعی منجر میشوند. محله همتآباد در منطقه شش شهر اصفهان واقع شدهاست که با توجه به قدمت ساخت وساز و شرایط اقتصادی ضعیف ساکنین، جزو نواحی دچار افت شهری با پیشینه اسکان غیر رسمی به شمار میرود. از این محدوده مساحتی حدود 15 هکتار به عنوان مرحله نخست نوسازی و بهسازی این محله انتخاب شدهاست. که دلایلی نظیر مجاورت با بزرگراه شهید همت، امکان تملک زمین، امکان برخورداری از ارزشافزوده بیشتر و در نتیجه انگیزه بیشتر برای نوسازی و بهسازی برای آن مطرح شدهاست. این پژوهش به تحلیل شدت فرسودگی محدوده 15 هکتاری محله همتآباد شهر اصفهان، به منظور تعیین نواحی با اولویت نوسازی پرداختهاست. روش پژوهش در این مقاله توصیفی-تحلیلی میباشد. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش تحلیل اسنادی و مطالعات میدانی جمعآوری شدهاست. به منظور تحلیل شدت فرسودگی این محدوده از روش AHP و فن نقشههای همپوش در محیط GIS استفاده شده و نواحی با اولویت نوسازی تعیین گردیدهاست. نتیجه حاصل به صورت نقشهای در سه طبقه شدت فرسودگی زیاد، شدت فرسودگی متوسط و شدت فرسودگی کم ارائه شدهاست.