تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایرهای بر عامل رشد اندوتلیال (VEGF) و شاخصهای آتروژنیک در مردان چاق
الموضوعات :مرضیه اشکانی فر 1 , سید محمود حجازی 2 , رامبد خواجه ای 3 , امیر رشیدلمیر 4
1 - گروه تربیتبدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، نیشابور، ایران
2 - 2. گروه تربیتبدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران
3 - گروه تربیتبدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، نیشابور، ایران
4 - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: چاقی, تمرین مقاومتی, VEGF, شاخصهای آتروژنیک,
ملخص المقالة :
مقدمه: چاقی و اضافهوزن، عمومیترین بیماری متابولیک در جهان و عامل ایجادکننده یا تشدیدکننده بسیاری از بیماریهاست؛ که با کاهش کیفیت زندگی همراه است. تمرینات ورزشی باعث افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی میشود؛ اما مکانیسم مولکولی این فرایند هنوز بهطور کامل مشخص نیست، ازاینرو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر هشت هفته مقاومتی دایرهای بر VEGF و شاخصهای آتروژنیک در مردان چاق بود. مواد و روشها: در این مطالعه شبه تجربی، 22 مرد با 3 BMI=30±کیلوگرم بر مترمربع بهطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند که بهطور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی دایرهای (11 نفر) تقسیم شدند. برنامهی تمرین مقاومتی شامل ۳ جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت تمرین بین 60 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه بود. نمونههای خون سیاهرگی که در مراحل پیشآزمون و پسآزمون گرفتهشده بودند برای سنجش VEGF و شاخصهای آتروژنیک مورداستفاده قرار گرفت. تحلیل دادهها توسط آزمون ANOVA با اندازهگیری مکرر و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که سطوح سرمی VEGF از 75/1628 به 93/1762 (pg/ml) افزایش یافت که این افزایش در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل معنیدار بود (001/0p<). همچنین نسبت LDL/HDL، TC/HDL و TG/HDL نیز در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل بهطور معنیداری کاهش یافت (001/0p<). نتیجهگیری: با توجه به اثرات مطلوب تمرین مقاومتی دایرهای بر سطح سرمی VEGF همچنین نسبت LDL/HDL، TC/HDL و TG/HDL ممکن است، شرایط متابولیکی افراد دارای اضافهوزن و چاق را بهبود ببخشد.
_||_