خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو
الموضوعات :
دکتر سعیده بزازیان
1
(
E-mail: bazzazian_s@yahoo.com . گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر ، ابهر ،ایران
)
دکتر اسدالله رجب
2
(
ریاست انجمن دیاب تایران
)
الکلمات المفتاحية: حمایت اجتماعی, خودکارآمدی, کیفیت زندگی, واژه های کلیدی دیابت نوع دو,
ملخص المقالة :
چکیدههدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابتنوع دو انجام شد. روش: نمونه شامل 160 نفر از مراجعان به انجمن دیابت ایران بود. اجرای کار به صورت فردیبوده، پس از نمونه گیری، با افراد منتخب تماس گرفته شده و توضیحات لازم در مورد پژوهش به آنها داده شده و درصورت تمایل آنها به شرکت در تحقیق، پرسشنامه ها به آدرس محل سکونت آنها ارسال شد. ابزارهای پژوهش شاملمقیاس خودکارآمدی، مقیاس حمایت اجتماعی، مقیاس کیفیت زندگی و مقیاس رفتارهای مراقبت از خود بوده است.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان داد خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی رابطه منفیمعنادار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام در پیش بینی کیفیت زندگی حاکی از آن است 14 % واریانس متغیرکیفیت زندگی توسط خودکارآمدی و زیر مقیاس فرد مهم دیگر حمایت اجتماعی تبیین م یشود. نتیجه گیری: پژوهشحاضر و پژوهشهایی از این دست پشتوانه تجربی لازم را در زمینه برنامه ریزی جهت ارتقاء کیفیت زندگی و سازگاریبیماران و اتخاذ تدابیر درمانی مناسب فراهم م یکند.واژه های کلیدیدیابت نوع دو، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی، کیفیت زندگی1
