مقایسه زبان و بیان نمادین در نقش‌برجسته‌های پاسارگاد با نوع بیان در معماری سنتی ایرانی-اسلامی
الموضوعات :
محمود طاووسی
1
(عضو هیأت علمی گروه هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.)
مهدی حقیقت‌بین
2
(دانشجوی دکتری پژوهش هنر، گروه هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.)
الکلمات المفتاحية: فرهنگ, دین, پاسارگاد, معماری, نقش‌برجسته,
ملخص المقالة :
معماری ایرانی قبل از ظهور اسلام در دوره‌های مختلف رشد یافت و با ظهور اسلام تحول عظیمی در آن به تأسی از دستورات دین جدید به‌وجود آمد. با توجه به اهمیت پارسیان و شیوه معماری آن‌ها، این مقاله ابتدا به توضیح دربارة هخامنشیان و چگونگی شکل‌گیری امپراطوری و سقوط پارسیان و دوران تاریخی پس از این امپراطوری پرداخته و سپس، به ذکر ویژگی‌های پاسارگاد و دلایل اهمیت آن می‌پردازد. در بخش بعدی، دین و آیین دینی در دوره هخامنشیان مورد بررسی قرار می‌گیرد و سپس، به مطالعه نقوش و جزئیات معماری در بناهای پاسارگاد و به‌صورت ویژه، کاخ‌های کوروش از دیدگاه محققانی که در پاسارگاد تحقیق کرده‌اند، می‌پردازد. در ادامه، به بیان تأثیر اسلام بر هنر و معماری سنتی ایرانی-اسلامی و جنبه‌های نمادین آن پرداخته و در نهایت، جنبه‌های نمادین و متأثر از مذهب را در معماری این دو دوره به‌خصوص در جزئیات آن‌ها را با یکدیگر مقایسه می‌کند.
_||_
