کاربرد تئوری نمایندگی برای تخصیص ریسک مشارکت بخش عمومی خصوصی – دولت در بستر اقتصاد مقاومتی(مورد مطالعه: صنعت آب وفاضلاب استان گیلان)
الموضوعات :
بهمن رسولی
1
(دانشجوی دکتری حسابداری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی و ذیحساب شرکت آبفای استان گیلان، ایران)
سینا خردیار
2
(استادیار گروه حسابداری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت، ایران. پست الکترونیکی: -
Kheradyar@iaurasht.ac.ir)
بهمن بنی مهد
3
(دانشیار گروه حسابداری، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران.)
الکلمات المفتاحية: تکنیک دلفی, کلمات کلیدی: تئوری نمایندگی, تخصیص ریسک و مشارکت عمومی خصوصی,
ملخص المقالة :
چکیدهمشارکت عمومی خصوصی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در سطح گسترده ای -برای انجام پروژه ها مورد استفاده قرار گرفته است. در جمهوری اسلامی ایران طبق ماده 27 قانونالحاق( 7) مصوب سال 1393 به کارگیری مشارکت عمومی خصوصی در اجرای سیاست های -اصل 44 قانون اساسی فراهم شده است. مشارکت عمومی خصوصی، تخصیص مناسب منابع و –ریسک بین طرفین مشارکت می باشد. ریسک نقش بنیادین در موفقیت قراردادهای بلندمدت درمحیط دارای عدم تقارن اطلاعاتی دارد. تخصیص ریسک ها باید به افراد و گروه ها بر اساس تواناییتحمل و مدیریت بهتر با کمترین هزینه انجام گیرد. در این پژوهش برای تخصیص ریسک ها درمشارکت عمومی خصوصی از پارامترهای تئوری نمایندگی)کنترل، اطلاعات و انگیزه( با استفاده -از تکنیک دلفی استفاده شد. 17 ریسک شناسایی شده با ضریب اهمیت بالای 3 از طریق توزیع 37پرسشنامه بین عوامل اجرایی مستقیم مرتبط در مشارکت عمومی خصوصی به روش B.O.T موردبررسی قرارگرفت. نتایج آزمون های ناپارامتریک نشان داد بین پارامترهای کنترل با اطلاعات وانگیزه و همچنین پارامترهای اطلاعات و انگیزه با تخصیص ریسک در مشارکت عمومی –خصوصی برای ارزش آفرینی در بستر اقتصاد مقاومتی در بخش آب و فاضلاب گیلان رابطهمعناداری وجود دارد.کلمات کلیدی: تئوری نمایندگی، تکنیک دلفی، تخصیص ریسک و مشارکت عمومی خصوصی
