شناسایی پیامدهای اجرای قانون خصوصی‌سازی اماکن و فضاهای ورزشی (مطالعه موردی: مناطق کمتر توسعه‌یافته روستایی استان‌های شمال کشور)
الموضوعات :
غلامحسن رحمان نیا
1
(دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.)
صدیقه طوطیان
2
(استادیار گروه حسابداری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق،تهران،ایران.)
غلامرضا هاشم‌زاده خوراسگانی
3
(دانشیار، مدیریت صنعتی گرایش تولید و عملیات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران.)
الکلمات المفتاحية: پیامد خصوصی‌سازی, اماکن و فضاهای ورزشی, ماده 88 قانون, مناطق کمتر توسعه‌یافته روستایی.,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش شناسایی پیامدهای اجرای قانون خصوصی‌سازی اماکن و فضاهای ورزشی است. این پژوهش از نوع کمی و به روش توصیفی-پیمایشی انجام گرفته است. روش جمع‌آوری اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی و پرسشنامه محقق‌ساخته می‌باشد. جامعه آماری را تمامی مدیران و کارشناسان در ادارات کل ورزش و جوانان، مربیان و ورزشکاران استان‌های شمال کشور تشکیل دادند که بالغ بر 635 نفر بودند. نمونه آماری طبق فرمول کوکران 200 نفر تعیین شد و به روش تصادفی انتخاب و نظرخواهی گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزارهای SPSS و Lisrel انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که تمامی عوامل مؤثر پیامدی شامل بهبود روند واگذاری اماکن و فضاهای ورزشی، تشدید نظارت بر فرآیند خصوصی‌سازی، استقرار سیستم اطلاعاتی شفاف و بی‌طرف، انتقال صحیح مالکیت و مدیریت به بخش خصوصی، توانمندسازی بخش خصوصی جزء عوامل پیامدی مؤثر در اجرای خصوصی‌سازی می‌باشد. پیامدهای عوامل تاثیر‌گذار بر قانون خصوصی‌سازی اماکن و فضاهای ورزشی منجر به ایجاد تغییر و تحول در روش‌های اجرایی متناسب با ویژگی‌های مناطق کمتر توسعه‌یافته روستایی استان‌های شمال کشور می گردد.
