امکان سنجی مدیریت شهری هوشمند در صنعت ساختمان در شرایط رکود بر پایه تاب آوری شهر ها
الموضوعات :امیرمحمد محتشم 1 , تقی ترابی 2 , رضا رادفر 3 , محمدرضا معتدل 4 , نازنین پیله وری 5
1 - دانشجوی دکتری گروه مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات
2 - دانشیار گروه علوم اقتصادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
3 - استاد تمام گروه مدیریت و سیستم‌ها دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
4 - استادیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
5 - دانشیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
الکلمات المفتاحية: مدیریت شهری, شهر هوشمند, تاب آوری, رکود, صنعت ساختمان,
ملخص المقالة :
با گذشت چهارنسل تحول نظری و تجربی شهر هوشمند، انتظار بر این بود که با اتکا بر تکنولوژی هایی نظیر اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، رایانش ابری و نظایرآن، این نظریه راه کار مواجهه با مسأله و حل پیچیدگی های برنامه ریزی تاب آوری باشد. لکن پژوهش های بی شمار اخیر، مبین خلاف آن است. ریشه مسأله نه درکاربست تکنولوژی بلکه درتلفیق نظری مدیریت شهر هوشمند و تاب آوری شهری است. در این میان در حال حاضر رویکرد تابآوری دیدگاه جدیدی است که به جای تمرکز بر کاهش آسیب پذیری و نگاه مقابله‌ای به افزایش تابآوری و انعطاف‌پذیری شهرها در برابر مخاطرات طبیعی و انسانی تأکید میکند. هدف از انجام این تحقیق امکان سنجی مدیریت شهری هوشمند بر ارتقا تاب آوری شهر ارومیه است. برای رسیدن به این هدف از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بر اساس تحلیل پرسشنامه‌ای که توسط 30 نفر از خبرگان و متخصصان شهری تکمیل شده بهره گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیلهای آماری نشان میدهد که شهر ارومیه به لحاظ تابآوری اجتماعی و زیرساختی در حد نسبتاً مطلوب قرار دارد اما از نظر تابآوری نهادی- مدیریتی، اقتصادی و کالبدی- محیطی دارای وضعیت مطلوبی نیست. در مجموع تابآوری کلی شهر ارومیه از نظر متخصصان پایینتر از حد مطلوب میباشد، به‌طوری که مقدار محاسبه شده تابآوری کلی شهر ارومیه 2.90 که کمتر از حد میانگین (3) است.
