نقش حکمروایی خوب شهری در دوران کرونا و پساکرونا با توجه به جایگاه زنان (مطالعه موردی: شهر سمنان)

الموضوعات :

مهدی اصغری ¹ , زینب کرکه آبادی ² , عباس ارغان ³

1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، ایران دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان
2 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران
3 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران

تاريخ الإرسال : 01 الأربعاء , محرم, 1445 تاريخ التأكيد : 07 الجمعة , ربيع الأول, 1445 تاريخ الإصدار : 07 الجمعة , ربيع الأول, 1445

الکلمات المفتاحية: زنان, مدیریت شهری, سمنان, حکمروایی خوب شهری, بیماری کرونا و پساکرونا,

ملخص المقالة :

حکمروایی خوب شهری نظریه جدیدی است که پیاده شدن آن زمینه توسعه پایدار را در جامعه محقق می‌سازد. در شرایط کرونایی با تجربه‌ای که اقسام حکمرانی‌های دمکراتیک و غیردمکراتیک در تدبیر امور از خود نشان دادند، ظاهراً موفق ترین شیوه حکمرانی از سوی کشورهایی ظاهر شد که خانم ها در رأس حاکمیت قرار داشته و برای خود و دیگران تصمیم گرفتند. از آنجا که زنان همواره دارای نقش چندگانه هستند حتی در بحران ها هم نقش موثرتری در مواجهه و مدیریت آن دارند. شهر سمنان در دوران کرونا و پساکرونا در زمینه مدیریت شهری و حکمروایی با مسائلی روبرو شده است. هدف از نوشتار حاضر نقش حکمروایی خوب شهری در دوران کرونا و پساکرونا با توجه به جایگاه زنان در شهر سمنان می‌باشد. پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی-تحلیلی و به لحاظ ماهیت، کاربردی است. برای جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات این تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شهروندان شهر سمنان با جمعیت 216578 نفر بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران معادل 383 نفر محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، آزمون فرضیه‌ها از آزمون‌های t تک نمونه‌ای و رگرسیون خطی چندمتغیره و همبستگی پیرسون و همچنین برای تعمیم نتایج از نمونه به جامعه آماری از روش مدل‌سازی معادله ساختاری به وسیله نرم‌افزار لیزرل استفاده گردید. یافته‌ها نشان داده است که وضعیت کیفیت ابعاد حکمروایی در شهر سمنان و جایگاه زنان در دوران کرونا و پساکرونا از نظر کیفیت در شرایط نامساعدی در سمنان بوده و دچار ضعف هستند. در نهایت نیز نتیجه بررسی‌ها نشان می‌دهد؛ نمی-توان به تحقق حکمروایی خوب شهری، بدون تعریف و تبیین کاربردی جایگاه ویژه زنان به عنوان نیمی از شهروندان شهر و از اصلی‌ترین گروه-های ذی‌نفع و ذی‌نفوذ در اداره امور شهرها، امیدوار بود.