تنـوع ژنتـیـکی جـدایـههای قـارچ عـامل پوسیـدگی ریـشـه و طـبـق پیـاز F. oxysporum f.sp. cepae
الموضوعات :بهار حقانی 1 , مهدی نصراصفهانی 2 , محمد ترابی 3
1 - دانشجوی سابق کارشنـاسی ارشـد دانشـگاه آزاد اسـلامی، واحـد ورامین – پیشـوا، دانشکـده کشـاورزی، گروه بیماریشناسی گیاهی، ورامین، ایران
2 - دانشیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران
3 - استـاد، دانشـگاه آزاد اسـلامی، واحـد ورامین – پیشـوا، دانشکـده کشـاورزی، گروه بیماریشناسی گیاهی، ورامین، ایران
الکلمات المفتاحية: تنوع ژنتیکی, پیاز, پوسیدگی ریشه و طبق, فورازیوم, جدایهها, تنوع بیماریزایی,
ملخص المقالة :
بیماری پوسیدگی ریشه و طبق پیاز ناشی از قارچF. oxysporum f.sp. cepae یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای پیاز می باشد که موجب خسارت اقتصادی قابل توجه در کشت پیاز می گردد. به منظور تعیین تنوع ژنتیکی و قرابت ژنتیکی بین جدایه های قارچ عامل بیماری، در سال 1391 از سی جدایه قارچ عامل بیماری که از استان های اصفهان، اردبیل، کرمان و فارس جدا سازی و اثبات بیماری-زایی شده بودند و در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان نگهداری می شوند استفاده شد. آلوده سازی با جدایه های عامل بیماری روی سه رقم پیاز سفید کاشان، سفید اهواز و قرمز آذرشهر انجام شد و برای بررسی تنوع و قرابت ژنتیکی جدایه ها از روش RAPD و بررسی های تکمیلی با استفـاده از روش PCR-RFLP و جفت آغازگر های ITS1/ITS4 انجام شد. داده های حاصله با استفاده از نرم افزار NTSYS-pc تجـزیه و تحلیـل و جـدایه ها بر اساس ضریب تشـابه جاکارد و ضـریب تطابق ساده به روش UPGMA گروه بندی شدند. برای بررسی اختلاف بیماری زایی جدایه ها، سوخ های پیاز آلوده به جدایه ها در گلدان در گلخانه با دمای خدود 25درجه سانتی گراد و رطویت 70% با تناوب نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی نگهداری و هر سه روز یک بار آبیاری شدند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار بود. و آمار برداری از بیماری سه هفته پس از کاشت انجام شد. نتایج نشان داد شدت آلودگی جدایه های قارچF. oxysporum f.sp. cepae در ارقام پیاز متفاوت بوده و اختلاف معنی دار در سطح احتمال 1% بین جدایه ها وجود داشت. در این تحقیق ارتباط خاصی بین جدایه ها از نظر تنوع بیماری زایی و تنوع ژنتیکی مشاهده نگردید.
_||_